Njerëzit n’Tokë janë krijesa nga Perëndia,
flisnin gjuhnë që foli pellazgjia!
Nga Atami (Adami) u kijuar njerëzia,
madhështi dhe mendje iu dha Perëndia...
Toka është për shfrytëzim t’njerëzisë,
ajo është një pjesë e gjithësisë!
Gjenerata e njerëzisë ndërrohet,
e vjetra shkon e reja shumohet...
Jemi të tokës amë ku etëritë tanë jetuan,
t’mirat nga ajo tokë vehtës i ofruan!
T’parët e njerëzisë sfida t’mëdha përjetuan,
grabitëqarët nëpër kohë vendin ua përvëluan...
T’drejtën historike e kemi t’parë,
ishim ne ata që bëmë s’pari n’tokë ugar!
Emër shumë i hershëm Pellazgji, Ilirio-Arbëri,
arkeologët n’tri kontinente për këtë gjetën dëshmi...
Arkeologjia dëshmon t’gjeturat n’planet;
njerëzit e parë Toka po i thërret,
gjuha aq e vjetër t’flitet apet...
E foli Atami i pari i njerëzisë,
madhështor n’Tokë biri i Perëndisë...
Nga shpirti i tij u kërijua njerëzia,
madhështi e mendje i dha perëndia...
A është Toka e jonë?
A ne jemi t’Tokës...
Kjo është njaft e ditur,
bijtë jemi t’kësaj votrës...
