Në kampionatet kontinentale, me disa përjashtime të vogla, askush nuk ka probleme të mëdha për t'u fokusuar te lojtarët shumë të rinj
.Ai është aq i fortë sa pak njerëz kujtojnë se është vetëm 20 vjeç. Jude Bellingham është shembulli më i mirë se çfarë do të thotë të përqendrohesh te të rinjtë. Sigurisht, nëse gjen një kampion të tillë në shtëpi, është pak e vështirë të mos e vëresh...
Por nuk ka dyshim që jashtë vendit ka më pak probleme për të nxjerrë lojtarë me pak përvojë. Rasti Pafundi te Udinese, për shembull, tregon se është gjithnjë e më e ndërlikuar për ne(italianët) të ndërmarrim rreziqe.
Mbrëmja e fundit e Champions League dhe e Premier League, La Liga dhe Bundesliga, tregon se klubet e mëdha evropiane vazhdojnë të besojnë te të rinjtë. Vetëm shikoni Barcelonën, trajnerin e tyre.
Pikërisht për këtë arsye trajneri i Blaugranas vazhdon të dërgojë në fushë lojtarë shumë të rinj. Një skuadër që mund të luajë Gavi, 19 vjeç edhe nëse tashmë duket si veteran, Balde dhe Yamal (16 vjeç!), Guiu (17 vjeç!) iu shtua në fundjavë, duke debutuar me një gol pas 30 sekonda kundër Athletic Bilbao, dhe Firmin Lopez, i cili shënoi në Champions League kundër Shakthar.
Barcelona është maja e një ajsbergu që përfshin skuadra të tjera të mëdha. Luis Enrique menjëherë donte të fokusohej, në PSG-në e tij, te Zaire-Emery, i lindur në 2006, i cili bëri përshtypje në mes të fushës kundër Milanit. Në Premier League, De Zerbi nuk e kishte problem të lançonte Ferguson, një sulmues i lindur në 2004 dhe Ten Hag, argjentinasin Garnacho, gjithashtu nëntëmbëdhjetë vjeç.
Në Bundesligë ata variojnë nga Xavi Simons dhe Benjamin Sesko i Leipzig-ut, tek Youssoufa Moukoko i Borussia Dortmund, 18 vjeç, dhe Mathys Tel, i lindur në 2005, nga Bayern Munich. Në La Liga ka nga ata që presin me ankth shpërthimin e sulmuesit brazilian Endrick, viti 2006 që Ancelotti do t'i japë së shpejti publikut botëror.
