Ah e bukura Lule
Që po të mund koha
Të lodhi thua shiu
Po edhe dëbora
Ke ulë kokën e je hidhërue
E nuk flet fare, tani me mue
Po unë nuk deshta me t'ngacmue
Veq bukurinë tënde pak me shiju
Era e jote ,o trandofil
Më gëzonte fort mua
Se të dy bashkë
Dikur gjenim shpetim
E ngjyra jote e kuqe si gjaku
Ma zbukuronte fort jetën
Të mbaja n'ballë t'oxhakut
Pse ule kokën
apo u trëmbe nga dëbora
Ti ishe ma e forta
Po si Shqiponja
Do te ndihmoj në këtë kohë te veshtirë
Të ta heq borën
Ti mos t'merdhinë
T`i lutem diellit
Sot edhe për ty
Hapi rrezet tua tani
Se lulja e bukur,gati ngriu
Të mbuloj pak e nuk të harroj
Lule ma e bukur e vendit tonë
Ktheje pak kokën
E veq më buzeqeshë
Se po me shikove
Dimrin e bëre verë
Bora nga malet filloj te shkrijë
Të të sjellë ujë ,po edhe ngrohtësinë
Ngrohtësinë e zemrës
Për Lulen e d'lirë
Pranë teje do qëndroja
Gjithmonë pa u lodhë
O lule e bukur e kopshtit Arbëror
A thua zogjët ta kanë zili
Edhe dielli e hëna
Do kënaqen me ty
Bëhu e fortë qëndro besnike
Ti lule e bukur e jetës sime
Edhe ne amshim
Kur një ditë do t'shkojë
Do zgjohem shpejt
Se vetëm nuk dua me t'lanë
Do e dua jetën
Kur të kam pranē
Se je aq e dashur
Si fëmija për të dashurën Nënë
HËNA TË MASHTROJ
Jam i lodhur
Në errësirën e natës
Në pabesitë e territ
Dhe të asaj Hënës
Çka kërkoj ajo zanë mali
Çdo gjë i dha ai farë djali
Zog Luani e besë shqiptari
Po se kohët ndryshojnë sot
Pabesi ke në botë
A thua ç'deshe
E pse u mashtrove
,,Yllit të çmuar"
pabesi pse i krijove ?
Eja më mua i thoje duke e lutë ,
Te kamë shpirt e zemër rrush
Bashkë udhëtojmë e do gëzojmë
Në qiellin e kaltërt
Bashkë do fluturojmë
Po një ditë Hëna e mashtron
I thotë djalit ,a del në lamë
Se do marë ,unë për e xhylpanë
Të ndreq këmishë e xhamadan
Djalë besnik i besojë asaj
Kur vjen Hëna si një tojë
Kishte me vete ca langoj
E rrethojnë djalin ,e lendojnë
Trup e Zemër duan t'ia coptojnë
Po nuk humbë nderi e burrërija
Zgjohen engjëjt nga lëndina
Me duar t'gjata si vetima
Mos ,mos ma prekni ,o t'mjerë langoj,
Djalin trim e si shqiponjë
Doli dielli e humbi nata
Ikin langojt të bjeshkët e thata
Hënë e mjera ,herët u zgju
Para këmbve ,djalit ju lëshu
Me fal të lutem edhe sot mu
Se me ty o djalë
mbrëmë keq kamë vepru
E kurrë në jetë ma s'kam me gabu
Po se djali po mendon
Pabesitë oj Hënë s'mund t`i falë
Se si fshihesh ti prapa Lisit
Dyftyrësit i ke nga i ligu
Nuk e dua unë , tënden pabesi
Se nuk jam ,edhe aq i ri
Nuk më duhet terri i zi
Mjegullën e keqe që shpërndan ti
Dua dritë e drejtësi
Ato bashkë , gjykojnë tani
Se ,nuk ngreh, dorë , dot n'ty
As nuk dua më të të flas
Të përkedhelë e as me t'dashtë
E la Hënen ,duke qajtë
Dielli i zot kur e kuptoj
E mori Hënen edhe e ngujoj
Krah e duar ia shkurtoj
Deri në vdekje e mundoj
Hënë e mjera ra në therra
Do denohet sa t'jetë jeta.
