Qysh mujte ni zemër me krisë, copë copë e n’dy gujë me qitë..
A thu qysh mujte n’zemer ni thikë me ia ngulë;
A bane men qe një ditë ki me ju lutë, me ju lutë e me ju përgjeru sa shumë t’kqia i ke shkaktu.
Vjen dita thonë për gjithcka e kujton qe mirë ske ba, me kthy kohen ma nuk mun, se gjithcka të ka ikë prej dure..
Don me sillë botën, ama t’vjen marre prej shumë t’kqiave qe i bane.
Nashta as gjumi natën nuk të zenë, se ndergjegja rahat nuk të lenë.
Cdo stuhi në jetë kalon, po t’kqiat kerkush sti pranon.
