Ditur e kishte një fjalë prej guri

Ditur e kishte një fjalë prej guri
damarëve të shpirtit në pika gjaku
për atë fjalë të vetme martirizohet burri
të mos shkelet nderi të mos shkelet pragu

ditur e kishte një fjalë prej guri
ngjizur në shkëmb ku mbijnë lisat
qëndisur e kishte në cep flamuri
bardhësi qumështore të mbanin plisat

ditur e kishte një fjalë prej guri
ditur e kishte një fjalë prej dheu
nuk vdes nami nuk vdes as nuri
gjersa emrin të ruaj atdheu...

Ti

ti je shpirt që nuk thërmohesh
ti je zemër që nuk lëndohesh
ti je ëndërr që ëndërrohesh
ti je kështjellë që nuk pushtohesh...

Gjeneratës

u mplakëm dhe u thimë
me të njejtat ëndrra në gji
edhe kur takohemi e rrimë
në flasim veç për liri

edhe kur takohemi e rrimë
në flasim veç për liri
u mplakëm dhe u thimë
me të njejtat ëndrra në gji...

Nëse

nuk do arrrish kurrë në fund ëndrre
nëse gdhend në këmbën tënde
nëse gdhend në këmbën time
hapë veç plagë dhe shumë lëndine

nëse gdhend në këmbën time
hapë veç plagë dhe shumë lëndime
nëse gdhend në këmbën tënde
nuk do arrish kërrë në fund ëndrre...

Gjeneratës ll

veshët na i shurdhëronin me do vllaznimbashkima
e këngë këndonin në gjuhë të huaj
thonin se partizanët kishin qenë trima
dhe fituar e kishin luftën me ushtri të huaj

thonin se ishim të gjithë të barabartë
sipas ca ligjeve të shkruara në letër
veç ca të tjerë ishin më të barabartë
se në trojet tona ishin ardhacakë të vjetër

mbase ne na zgjodhi historia
apo mbase ishte krejt punë fati
të tregonim se ndryshe ishte liria
se duhej përballje e jo vështrin nga shpati

dhe u përballëm fyta fyt me barbarët
në pranverën e stinës së madhe
përkrah i kishim vëllezërit motrat baballaret
gjersa lulëkuqet e gjakut çelën gongje në livadhe...