Qumështi i gjirit jo vetëm ka karakteristika unike ushqyese dhe ndihmon sistemin imunitar të të porsalindurve, por gjithashtu lejon komunikimin e vazhdueshëm midis nënës dhe fëmijës, duke transferuar gjithashtu informacione të tilla si alternimi mes natës dhe ditës.
Këtë e sqaron Shoqata Italiane e Neonatologjisë, me rastin e Javës Botërore të Ushqyerjes me Gji, e cila festohet në Itali nga data 1 deri më 7 tetor.
Qumështi i gjirit përfaqëson ushqimin e parë për të sapolindurit, por sot, në Itali, vetëm 47% e fëmijëve të moshës 2-3 muajsh ushqehen ekskluzivisht me gji. Dhe përqindja zvogëlohet më tej në intervalin 4-5 mujor, duke variuar midis 13.5% në Siçili dhe 43.2% në Trento dhe Friuli-Venezia Giulia (të dhënat e Iss). Gjatë jetës në mitër, fetusi merr referenca të përkohshme përmes ritmeve dhe sjelljeve cirkadiane, fiziologjike, metabolike të nënës. Në lindje ky komunikim ndërpritet, por natyra ofron qumështin e gjirit si një mjet për të vazhduar komunikimin e informacionit me të porsalindurin, siç është ndërrimi i ditës me natën. Në fakt, qumështi i gjirit është një sistem biologjik kompleks dhe dinamik: përbërja e tij jo vetëm që ndryshon nga dita në ditë, por edhe brenda së njëjtës ditë. Përqendrimet e hormoneve në qumështin e gjirit pasqyrojnë ritmin cirkadian dhe, pasi të përthithen në nivelin e zorrëve, arrijnë tek i porsalinduri: qumështi i sekretuar në orët e para të mëngjesit është i pasur me kortizol dhe aminoacide të cilat stimulojnë një gjendje zgjimi tek i porsalinduri; Qumështi i natës ka përqendrime të larta të melatoninës dhe triptofanit, të cilat nxisin gjumin.
Në ripërsëritjen e rëndësisë së ushqyerjes me gji, neonatologët përqendrojnë vëmendjen e tyre në figurën e babait si bashkëprotagonist i treshes nënë-baba-fëmijë: “babai mund të ketë një rol mbështetës praktik dhe emocional”, shpjegon Luigi Orfeo, president i Sin, – forcon motivimin dhe besimin e nënës për të ushqyer me gji dhe vepron si një filtër në ndërhyrjet negative nga bota e jashtme”.
