Mbi 19,000 vullkane të reja nënujore janë zbuluar në fund të oqeanit nga shkencëtarët.
Sipas mediave të huaja, përcjell Telegrafi, ekipi i oqeanografëve nga Instituti i Oqeanografisë Scripps në Universitetin e Kalifornisë në San Diego, Universiteti Kombëtar Chungnam në Korenë e Jugut dhe Universiteti i Hawaiit, përdorën të dhënat satelitore të radarit për të “hartuar” vullkanet dhe publikuan gjetjet e tyre në revistën “Earth and Space Science”.
Siç thuhet më tej, mund të ketë mbi një milion vullkane nënujore në fund të detit, por askush nuk e di se sa nga “dyshemeja” e oqeanit ende nuk është eksploruar.
Madje, sipas studimit, vetëm 20 për qind e shtratit të detit është hartuar nga anijet.
Ndryshe, njësoj si vullkanet tokësore, vullkanet nënujore ose formohen nga përplasja e pllakave tektonike, ose nga një shpërthim vullkanik.
Vullkanet nënujore njihen gjithashtu si male detare dhe harta e vendndodhjes së maleve detare mund të ndihmojë gjithashtu shkencëtarët të kuptojnë pllakat tektonike të Tokës dhe fushën gjeomagnetike.
Andaj, shkencëtarët u nisën të eksplorojnë dhe të “hartojnë” sa më shumë male detare, në mënyrë që të kuptojnë pak më mirë se çfarë shtrihet në “dyshemenë” e oqeanit.
Si rezultat, janë zbuluar 19,325 male detare që ishin më parë të panjohura për shkencën.
Satelitët e përdorur për t’i zbuluar ato nuk mund të bënin fotografi të maleve detare, por ata ishin në gjendje të dallonin ndryshimet në lartësitë dhe tërheqjen gravitacionale.
Malet e reja detare të zbuluara në këtë studim do t’i shtohen katalogut Kim–Wessel 2011—i njohur gjithashtu si Baza e të Dhënave Globale Seamount—i cili, para këtij hulumtimi, ka hartuar 24,643 male detare. Tani janë gjithsej 43,454 male detare të hartuara.
Shkrimi në fjalë kujton se – sipas Administratës Kombëtare të Oqeanit dhe Atmosferës – tre të katërtat e të gjithë aktivitetit vullkanik të Tokës ndodh në ujëra të thella dhe ndonjëherë, por shumë rrallë, shpërthimet mund të jenë të rrezikshme.
Vullkanet nënujore mund të shkaktojnë cunami, megjithatë, për ta bërë këtë, ata nuk duhet të jenë shumë larg nën sipërfaqen e detit.
Zakonisht është e pazakontë që malet detare të kenë shpërthime shpërthyese si ato që shohim në vullkanet tokësore.
Kjo sepse, në këto thellësi, presioni i ujit krijon një peshë të madhe. Pra, kur një vullkan nënujor shpërthen, ai do të krijojë një rrjedhje pasive llave përgjatë shtratit të detit.
Dhe këto shpërthime zakonisht nuk mund të shihen në sipërfaqen e oqeanit.
