Nëse duam të kuptojmë psikikën e një narcisisti, duhet të kthehemi në të shkuarën e tij, e cila shpesh është një fëmijëri e mbushur me vështirësi dhe edukim jofunksional.
Fjala narcisist po bëhet gjithnjë e më shumë një fjalë kryesore në shoqërinë tonë individualiste moderne. Por, a do të thotë narcisizëm thjesht të jesh egoist apo duhet të shikojmë më thellë në tiparet e narcisistëve për të kuptuar plotësisht shkallën e dhimbjes që narcisizmi u shkakton të tjerëve?
Si i krijon narcisistët trauma e fëmijërisë?
Tani le të shohim disa nga mënyrat përmes të cilave një edukim jofunksional dhe trauma e fëmijërisë krijojnë personalitete narcisiste:
1. Absorbimi i abuzimit narcisist
Në një familje ku një fëmijë përballet me abuzim narcisist nga një ose më shumë prindër, ata zhvillojnë prirje narcisiste si një përgjigje mbrojtëse ndaj kritikave të tepruara, abuzimit fizik ose mendor ose neglizhencës.
2. Dhimbje që i hap rrugën egocentrizmit
Një prind narcisist nuk tregon ndjeshmëri ndaj fëmijës së tij dhe nuk do të marrë parasysh ndjenjat, frikën ose nevojat e fëmijës. Kjo e bën fëmijën përgjegjës për lumturinë dhe mirëqenien e tij që në moshë shumë të hershme.
3. Identiteti i viktimës
Të qenit subjekt i abuzimit dhe neglizhencës së përsëritur rrënjos një ndjenjë të identitetit të viktimës në mendjet e reja të një fëmije që vuan. Si rezultat, ata mund të rriten me shumë pakënaqësi ndaj të tjerëve.
4. Marrëdhënie të pabarabarta
Ndonjëherë në një familje toksike, një fëmijë është dëshmitar i një dinamike të pabarabartë midis prindërve, ku dikush është gjithmonë i nënshtruar dhe madje abuzohet. Në familjet ku normalizohet kjo lloj mospërfilljeje flagrante ndaj hapësirës personale dhe sigurisë, anëtarët e rinj rriten me një nocion shumë të gabuar për barazinë në marrëdhënie.
