Thuhet një thënje, “Do të vijë për njerëzit një kohë në të cilën qeverinë do ta marrin në dorë budallenjtë. .dhe do të vijë një kohë në të cilën njerëzit e zgjuar e të urtë do të përbuzen”.
Shumë njerzë mendojnë se është gabim të bësh diçka të paligjshme. Si mund të bazohet një detyrim i përgjithshëm për bindje ndaj ligjit. Do të marrim shembull Kosovën. Sot vendi është demokratik dhe ligjet vendosen në Parlament, që përbehet prej përfaqësusve të zgjedhur nga populli.
Ata që marrin pjesë në zgjedhjet parlamentare dhe votojnë për përfaqësusit japin një premtim në heshtje se do ta miratojnë ligjeslacionin që do të dalë nga procesi demokratik. Kjo vlen edhe për ata që nuk marrinë ta krahasojmë Norvegjinë e sotme me atë të viteve 1940-45. Në atë kohë shumica e njerzëzve që banonin në atë vend, nuk kishin mundësitë ndikonin në në legjislacion siç është tek ne në Kosovë, ata qe nuk kishin të drejta politike nuk premtuan se do të u bindshin ligjeve që dolën në ato vitedhe nuk kishin gabime mosbindja ndaj këtyre ligjeve. Përgjithësisht, duhet t, u bindesh ligjeve në një shoqëri, vetëtm dhe kur ligjëvënsitë zgjidhen në mënyr demokratike siç nuk jan zgjedh në Kosovë.
Sepse thyrja e ligjit llogaritet si thyrje e premtimit të dhën , ku do të ketë pasoja për autoritetet e Kosovës. Ky argument mbshtetet mbi kushtin e premtimit se nuk do të ket shtetë mbi shtet siq do të ketë autonomi ne Veri të Mitrovicës ku pa kurrfar turpi siq deklarohën autoritetet e politikës kosovare. Premtimi ka forcën detyruse e ajo forc e jep populli, ai që e jap fjalën , duhet ta mbaj, edhe lideret tan ket duhet te ken parasysh. Mirëpom ky kusht nuk përdoret për argumentuar vetë deryrimin për të mbajtur premtimin, sepse argumenti në këtë rast siq është në Kosovë do të futej në rreth vicioz. Nuk nund të thuash se njeriu duhet ta mbajë fjalën , vetëm dhe vetëm kur ka premtuar ta bëjë këtë, sepse këtu behët fjalë që njeriu duhet ta mbajë premtimin e dhanur. Një problem i njëjtë del se autoritetet Kosovare e kan humb vetëdijen e tyre në Politikë kur duam të argumentojnë detyrimet moral të një forem tjetër autoriteti.
Nuk mund të arsytohen detyrimi se duhet të bësh ashtu si thot Brukseli, se Brukseli urdhëron bindje. Problemi vlen edhe për autoritetet e Kosovës që lidhet me institucionet vendore, e më shum se me përsona siq ësht kryemninistri. Për ndonjë është e kuptimshme të mendojë se janë rezultate të mira të një qeverisje demokratikeqe e detyroin qytetarintë rrebelohet në masa të mëdha për kryengritje popullore apo studentore. Kjo të kujton idenë e Akademik Nexhat Daci dhe të Edmund Bruks, tradita duhet të bëhet norm morale, për zakonet dhe institucionet që kanë rezistuar kohës, e kanë argumentuar nevojën e tyre politike. kështu duhët edje liderët tanë të argumenjtojnë premtimin e dhan se nuk ka shtetë mbi shtet në Kosovë. Sepse duhet të bëjmë atë që ka më shumë mundësi për të na sjellë sa më shumë të mira.
Si një emër, një popull i zënë përherë një territor të caktuar të lidhur së bashku nga zakonet e përbashkëta dhe porosi në një organ politik , me anë të një qeverie të organizuar, sovranitetit të pavarur dhe të kontrollit mbi gjithë personat dhe gjërat brenda kufijve të saj, të aftë për të bërë luftë dhe paqe dhe të hyjnë në marrëdhënie ndërkombëtare me shtetet e tjera. Seksioni i territorit të pushtuar nga një prej Shteteve të Bashkuara.
Populli i një shteti, në cilësinë e tyre kolektive, konsiderohet si partia e padrejtë nga një vepër penale; publik; si në titullin e një rasti “, Shteti” Rrethanat apo kusht i qeniesë apo gjë, në një kohë të dhënë. Si një folje, që të shprehin veçoritë e një gjëje me shkrim ose me fjalë; për të vendosur poshtë ose të përcaktuara me hollësi; për kohën, pretendojnë, ose të deklarojë. Për të vendosur poshtë në bruto; të përmendur në terma të përgjithshme, ose me anë të referencës; për të referua. Shteti, megjithatë popullor mund të jetë formë qe ai merr, do të jetë gjithmonë një institucion i dominimit dhe shfrytëzimit, dhe si pasojë e një burimi të përhershëm të varfërisë dhe skllavërimi për vegjëli. Nuk ka asnjë mënyrë tjetër, atëherë, të emancipimit të njerëzve ekonomikisht dhe politikisht, dhe lirinë e mirëqenies në të njëjtën kohë .
Të gjitha shtetet, duke e bërë kështu, duke vrarë, dikur dhe për të gjithë kohën, çfarë, deri më tani, ka qenë quajtur “Politika”, dmth, pikërisht asgjë tjetër sesa me funksionimin apo manifestim të dyshes brendshëm dhe të jashtëm të veprimit të Shtetit, që do të thotë, e praktikës, ose artin dhe shkencën dominuese dhe shfrytëzuar ‘masat në favor të klasave të privilegjuara. Kjo nuk është e vërtetë atëherë të them se ne trajtojmë politikën abstrakte. Ne nuk bëjmë abstraksionin e saj, pasi që ne dëshirojmë pozitivisht për të vrarë atë. Dhe këtu është pika thelbësore mbi të cilat ne të ndarë veten absolutisht nga politikanët dhe borgjezët radikal, Socialistëve (tani funksionojnë si demokraci sociale apo radikale e cila është vetëm një fasadë për demokracin moderne ). Politika e tyre konsiston në transformimin e politikës shtetërore, përdorimin e tyre dhe të reformës.
Politika jonë, e vetmja politikë ne e pranojmë, konsiston në heqjen totale të shtetit, dhe të politikës, e cila është manifestim i saj i domosdoshëm. Kjo është vetëm për shkak se ne dëshirojmë sinqerisht për këtë heqjes së Shtetit që ne besojmë se kemi të drejtë të thërrasë veten internacionalistë dhe Revolucionar e demokratik; për këdo që dëshiron të merret me politikën për ndryshe se si të bëjmë; kush nuk ka, si ne, i urojmë zhdukjen totale apo e politikës, duhet detyrimisht të marrin pjesë në politikën e një shteti patriotik dhe borgjez. Me fjalë të tjera, ai heq dorë, me këtë fakt shumë, në emër të shtetit të tij të madh apo të vogël kombëtar, të solidaritetit njerëzor të të gjithë popujve, si dhe emancipimit ekonomik dhe social të masave në shtëpi.
