Politologu dhe gazetari nga Novi Sadi i Serbisë, Boris Varga ka treguar pse përfaqësuesja Vasilije Çarapiq, nga Lëvizja “Evropa Tani”, abstenoi gjatë votimit në Asamblenë Parlamentare të Këshillit të Evropës për opinionin që rekomandon pranimin e Kosovës në atë organizatë.
Sipas tij, kjo është veç një dorë e zgjatur e presidentit serb Aleksandar Vuciq dhe natyrisht e Rusisë.
“Vuçiq nuk do të heqë dorë aq lehtë nga ajo që u arrit përmes ndikimit politik nga Serbia dhe grushtit të shtetit me mbështetjen e Kishës Ortodokse Serbe. As nuk duhet të nënvlerësojmë aspiratat ruse për të ndikuar në situatën politike dhe të sigurisë në Mal të Zi drejtpërdrejt përmes Serbisë. Tani që Putini pretendon se po bën luftë kundër NATO-s dhe SHBA-së në Ukrainë, stabiliteti i një prej anëtarëve më të vegjël të Aleancës është jashtëzakonisht i rëndësishëm. Në konfliktin me Rusinë, Mali i Zi është lidhja më e dobët në NATO dhe për këtë arsye një objektiv i përshtatshëm për Kremlinin”.
Sipas Vargas, edhe një tronditje simbolike politike në Mal të Zi, Rusia mund të festojë si fitoren e saj dhe mund të imagjinohet vetëm se si do të konsiderohet kthesa e politikës së jashtme të Podgoricës.
“Në krye të autoritetit më të lartë, Parlamentit të Malit të Zi, është Andrija Mandiq si përfaqësues i opsionit proserb, prorus dhe antiperëndimor. Duke gjykuar nga procesi i grushtit të shtetit, ai është eksponenti kryesor i Kremlinit në Podgoricë. Nëse Qeveria rindërtohet dhe në të hyjnë ministra nga ai opsion politik, do të jetë një sfidë e madhe për kursin e politikës së jashtme të Malit të Zi”, tha Varga ne nje interviste për Pobjedën malazeze.
Ai gjithashtu vë në dukje se Serbia po e largon rajonin nga integrimi evropian dhe euroatlantik dhe se Mali i Zi do t’i japë goditjen më të fortë “botës serbo-ruse” nëse së shpejti bashkohet me Bashkimin Evropian.
“Rusia është përgatitur për një kohë të gjatë për të ashtuquajturin “fronti i dytë evropian” në Ballkanin Perëndimor, duke mbështetur idenë e rinovuar të një “Serbie të madhe” ose “botës serbe” bazuar në modelin e “botës ruse” të saj. . Që nga fillimi i luftës në Ukrainë, ai është identifikuar aq shumë me Rusinë, saqë ende quhet “bota serbo-ruse”. Mbështetja për integrimin evropian është në rënie, ndërsa Serbia, ministrat e qeverisë së së cilës po propagandojnë sërish idetë e Serbisë së Madhe dhe rishikimin e çështjes territoriale serbe, politikat ekspansioniste po ndiqen sërish në BeH dhe Mal të Zi. Një politikë e tillë e ngadalësoi integrimin evropian të rajonit për vite me radhë, por për shkak të krizës mbi Kosovën nuk u quajt me emrin e duhur”.
Varga mendon se Rezoluta për Srebrenicën në Asamblenë e Përgjithshme të OKB-së solli një nga problemet kryesore politike të Ballkanit Perëndimor nga niveli lokal në atë ndërkombëtar, përkatësisht mohimin e krimeve më të tmerrshme të viteve ’90 për të cilat ka vendime nga Tribunali Ndërkombëtar në Hagë.
Sipas politikologut, Vuçiq nuk ishte aq i ekspozuar deri në këtë rezolutë dhe nga ajo distancë mund të shqyrtonte pulsin e “botës serbo-ruse”.
“Prandaj kjo rezolutë është e rëndësishme tani, për të treguar se kush është në cilën anë të “perdes së hekurt” të re dhe vlerave qytetëruese. Kush i njeh vendimet e gjykatës së krijuar nga OKB-ja dhe kush i mohon ato. Kush është i gatshëm të përballet me të kaluarën dhe të vazhdojë të ardhmen”
“Dihet se cilës perandori i përket Dodik, por kjo rezolutë do ta nxjerrë Vuçiqin nga hija dhe do ta nxjerrë në dritë të ditës. Dodik është vija e kuqe e Vuçiqit, të cilën presidenti serb e lëviz vetë. Flamujt rusë, simbolet “Z” të fashizmit të ri rus dhe portretet e Putinit në Beograd dhe qytete të tjera treguan se nacionalizmi serb në rajon ushqehet nga revanshizmi, i cili më parë ishte jashtëzakonisht i nënvlerësuar. Agresioni rus kundër Ukrainës përkoi me zbritjen e Serbisë në autokraci, rënien e demokracisë dhe përhapjen e korrupsionit dhe krimit të lidhur me nivelet më të larta të qeverisjes”.
