Dhe fytyrat e të pranishmëve u ndriçuan. Pa menduar as më të voglin se mes tyre nuk ka njeri nga toka e shenjtë ku rritej speci.
Së pari do të thoni se mungon edhe kryekomandanti “Aca Srbin” (Aleksandar Vuçiq), pra titulli është i pasaktë. E keni gabim, madje shumë gabim! Nëse e mbani edhe pak shikimin, do të shihni me syrin e tretë politik, se shpirti i tij lundron mbi të pranishmit.
Madje ai dominon foton aty ku nuk është aty, kështu shkruan Darko Shukoviq, redaktor në median e pavarur malazeze, Antena M, duke shfaqur fotografinë e ditës së zgjedhjeve në Serbi ku shihen së bashku Milorad Dodik (president i RS-së), Andrija Mandiq (kryetar i Parlamentit të Malit të Zi), Aleksandar Vulin (ish shef i BIA-s), etj.
Tutje ai vazhdon: Një fotografi, nëse do të flasim shkencërisht – një fotografi, nuk flet, pra, vetëm nga ajo që shihet në të, por edhe nga ajo që në fund të fundit nuk është aty, edhe kur e shikon intuitivisht.
Mund të prisni nesër, nuk do të vini re as një gjurmë të pranisë së “zemrës së Serbisë” në foto, të cilës mund t’i vihej një emër i perifrazuar, në mos gjysmë plagjiaturë: “Darka publike e botës serbe”. Mund të ndodhë që specat (djathtas në tavolinë) të jenë nga Peja, por kjo nuk është e vërtetë. Jetë e qetë – zero pikë.
Prandaj, është fakt politik par excellence që në foto nuk ka vesh serb nga Kosova.
Tani dikush, duke u përpjekur me kokëfortësi të shkatërrojë titullin, mund të thotë se në foto është një ndaj të cilit amerikanët vendosën sanksione dhe një ndaj të cilit e lanë pa detyrë. Ka, por kjo nuk do të thotë se titulli është i keq, por syri i një vëzhguesi të tillë nuk lidhet me dredha-dredha me qendrën për ekuilibër politik.
Pra, vetëm Christopher Hill mungon vërtet. Logjikisht, ai që bën foton nuk është kurrë në foto. Edhe sikur ambasadori i SHBA-së në Serbi të mos ishte ai që “këputi” (klikoi), në vend të “zogut të vogël”, ai nga diku bërtiste: “Bota serbe”.
Dhe fytyrat e të pranishmëve u ndriçuan. Pa menduar as më të voglin se mes tyre nuk ka njeri nga toka e shenjtë ku rritej speci.
