T’bashkuar shqiptarët në një vend i la Perëndia,
ndarjen e bënë primitizmat nga njerëzia!
Historit e vjetra;
jo s’janë t’harruara,
ndriçimin e vjetërësisë;
drejtësisë n’histori!
T’bashkuar shqiptarët;
e bëjnë vërtetësi!
Populli ynë bashkë për t’jetuar në një shtet,
s’është primitizëm por lehtësim për jetë!
Vullneti i Perëndisë na’la t’bashkuar,
marrëzia e njerëzisë gjysmëne lanë t’jashtësuar!
Të ndarë ne jemi t’harruar,
nga fqinjtë shovenist ishim t’përvluar!
Bashkë na la Zoti;
gjakatarët na ndanë!
Populli i bashkuar:
lehtë hallet i qanë!
Vetë s’kemi shumëzim;
t’bashkohemi sa më parë!
Lehtësimi për jetë;
te shqiptarët ka për t’ardhë!
Ta duam tërsinë që na rregullon vehtën,
populli shqiptar do ndërtoi prap jetën!
Kthehuni n’zotërim aty ku na la Zoti,
te zogu i pellazgut prap do’t lulëzoi moti!
