Presidenti Sejdiu tregon emocionet e 17 shkurtit dhe arsyet pse nuk e lexoi deklaratën e Pavarësisë

Intervista

Presidenti Sejdiu tregon emocionet e 17 shkurtit dhe arsyet pse nuk e lexoi deklaratën e Pavarësisë

Nga: Nesib Hoti Më: 17 shkurt 2018 Në ora: 08:44
Fatmir Sejdiu, foto: Bota sot

Presidenti Fatmir Sejdiu, ka thënë se 17 shkurti i vitit 2008 është ngjarja më kulmore për Kosovën. Sipas tij, kjo është meritë e shumë njerëzve që kanë arrit të shpalosin një projekt për një Kosovë e cila do të jetë e lirë, e pavarur dhe sovrane.

Me rastin e 10-vjetorit të shpalljes së pavarësisë, në këtë intervistë dhënë për gazetën “Bota sot” Sejdiu ka thënë se në këto 10 vite Kosova ka dëshmuar qëndrueshmërinë si shtet.

Ai ka folur edhe për Gjykatën Speciale, për të cilën thotë se institucionet e vendit është dashur të reagojnë që të zbardhin të vërtetën, sidomos për vrasjet që cilësohen politike. Derisa e konsideron jo serioze mënyrën si ishte tentuar të shfuqizohet kjo gjykatë.

Pse nuk e lexoi deklaratën e pavarësisë, cilat ishin emocionet e para për flamurin, si i vlerëson të arriturat e Kosovës gjatë kësaj dekade dhe cili është kontributi i presidentit Ibrahim Rugova në pavarësinë e shtetit të Kosovës, flet ekskluzivisht ish-presidenti i Kosovës, Fatmir Sejdiu.

Image
Presidenti Fatmir Sejdiu dhe gazetari i gazetës "Bota sot", Nesib Hoti

“Bota sot”: 17 shkurti i vitit 2008 konsiderohet si dita më e rëndësishme e historisë së deritashme të Kosovës. A mund të na rrëfeni si shkojë kjo ditë për ju si Presidenti i vendit?

Fatmir Sejdiu: Është një ditë e veçuar dhe ditë e papërsëritshme për mua dhe për çdo qytetarë të Kosovës, sepse është ngjarja më kulmore që përjeton një gjeneratë e cila ka pas fatin thjesht të jetë dëshmitare e këtyre proceseve duke pasur parasysh gjithmonë kujtesën e gjithë atyre gjeneratave që janë shkrirë edhe janë sakrifikuar për Kosovën. Mendoj se është ditë  e emocioneve të mëdha, e emocioneve që përjetohen si individ, përjetohen si familje, përjetohen në rreth miqsh, përjetohen në institucione dhe është momenti që ndodh një herë dhe unë them se gjithë kjo që ka ndodh, pjesën paraprake në proceset për arritjen ka qenë  një bindje e cila pa dilemë na ka dhënë shenjat se do të mbërrijmë këtë moment kulmor. Unë kam pas fatin që të udhëheqë proceset e bisedimeve për dy vjet të plota. Një proces që ka qenë jashtëzakonisht i vështirë, por po ashtu kam pasur një bindje të thellë dhe të pa dilemë se ky moment do të vije, dhe kjo e them gjithmonë se është rezultat i punës së gjeneratave të shumta të Kosovës dhe paralelisht mund të them me mirëdashje një rezultat edhe i angazhimit dhe i mbështetjes së fuqishme të faktorit ndërkombëtarë, i cili kësaj radhe u gjend në mbështetje të Kosovës dhe mendoj se është krijuar një miqësi e jashtëzakonshme, e cila mund të them se rrënjët e thella i ka jo vetëm në qëndrimin e hershem, ta zëmë kur është fjala për SHBA-të, që mbajti një Shqipëri në këmbë, karshi gjithë atyre mësymjeve që ishin pas Luftës së Parë Botërore, por në të njëjtën kohë të amerikanëve dhe Qeverisë amerikane në fazën që ne kemi jetuar së bashku për një mbështetje të veçantë dhe kjo është një meritë e veçantë e presidentit Ibrahim Rugova, por edhe e njerëzve të tjerë që vërtetë kanë arrit që të shpalosin një projekt të mirë që kemi pasur për një Kosovë e cila do të jetë e lirë, e pavarur, sovrane, por edhe e njerëzve të saj të cilët do ta jetojnë si në atdhe të tyre, duke pasur parasysh, po ashtu edhe vlerat e veçanta që duhet të ndërtohen, që në radhë të parë një liri e plotë për të gjithë dhe një demokraci e mirëfilltë. Natyrisht se sfidat janë ato që i kemi para vetës, por për ato do të flasim mbase pak më vonë, por ky moment vërtetë do të përfundojë, pra me ata pjesë kaq të rëndësishme e cila në ditën e 17 shkurtit, rrugëtimin e Kosovës e ndanë në dy etapa; në etapën e para pavarësisë, një diçka që e dimë të gjithë në pjesën e historikut që ne kemi kapërcyer, dhe në etapën apo epokën e pas pavarësimit të vendit, e cila është jo hyrje e drejtpërdrejt në parajsë, është një tip i tapisë që Kosova është e lirë dhe sovrane, por këtë Kosovë të lirë dhe sovrane duhet ta ndërtojmë gjithmonë me gjithë sfidat e mëdha që ajo i ka.

“Bota sot”: Pse ju nuk e lexuat deklaratën e Pavarësisë?

Fatmir Sejdiu: Unë kam dhënë përgjigje edhe në rastet e tjera. Është akti i pavarësimit të vendit, pra edhe vet momenti i shpalljes apo miratimit të deklaratës kushtetuese është çështje e Kuvendit të Kosovës. Në atë kohë ne kemi pas një insistim jashtëzakonisht korrektë, flas në kuptimin e sinjaleve që janë dhënë nga jashtë, se janë përfaqësuesit e popullit, atë siç e ka bërë edhe populli amerikan, nëse doni ta shkoni deklaratën e pavarësisë tek këta. Pra, ata ishin njerëz që ishin fuqiplotë. Ne kemi prezantuar, unë dhe kryeministri Thaçi fjalët tona, në këtë rast ka qenë një marrëveshje e brendshme. Unë them se e drejta ka qenë që të jetë kryetari i Kuvendit të Kosovës që ta lexojë këtë tekst, ishte një marrëveshje që ka rezultuar e më vonshme mes tyre, dhe kemi pasur atë prezantim të shkronjave të një dokumenti i cili është përgatitur më herët nga ne së bashku, në një bashkëpunim me faktorin ndërkombëtarë. Nuk është autorësi e askujt në kuptimin individual, por është një tekst i cili mendoj se është një përfshirje e vizionit se kah duhet të shkojë Kosova dhe vullneti politikë që ajo do të ketë.

“Bota sot”: Ju ishit ndër të parët që e keni parë flamurin e Kosovës, na tregoni si jeni ndjerë në ato momente, ju ngjalli emocion?

Fatmir Sejdiu: Po natyrisht. Shikoni, tash kemi dy gjëra që duhet ndarë që në fillim, është ndjenjë ndaj një simboli shtetëror që do të prezantojë vendin tonë dhe që është e natyrshme që në parimet e së drejtës ndërkombëtare nuk mund të ketë dy shtete me një simbol të përbashkët dhe në duhet të mbajmë respektin e gjithmonshëm për simbolin nacional, atë që e kemi ta quajmë të historisë së hershme, dhe e dyta është një simboli i cili natyrisht ka rezultuar nga një konkurs i shpallur në Kuvend, me variante të shumta që janë ofruar dhe të bisedave të shumta që kemi pasur dy-tre veta, natyrisht, edhe në bashkëpunim me faktorët e rëndësishëm që e kanë mbështet Kosovën dhe themi se jemi ndalë në një ujdi finale, megjithatë, finale në këtë natyrë të këtij simboli, e janë emocionet në kuptimin e shtetësisë absolutisht edhe të respektit për të, në këtë kuadër. Kosova duhet ta respektojë, dhe unë e shohë se e respektojnë edhe brezi i ri dhe gjithë tjerët, dhe natyrisht kanë ndjenjën e gjithmonshme për flamurin nacional apo simbolin nacional të shqiptarëve. E dijë se ka pasur njerëz që kanë thënë se unë e kam parë i pari, por, unë nuk e them atë. Ne kemi qenë dy-tre veta, që kemi dhënë idenë që të dal para parlamentit dhe si i tillë ka dalë. Ka pasur ide, disa simbole tjera apo flamuj të tjerë të prezantuar në një konkurs i cili ka pasur një numër shumë të madh. Nganjëherë ne jemi ndalë në mbase në kërkesën e ndjenjës tonë që të ketë diçka në asociim të përbashkët, në vija, në ngjyra me flamurin nacional, por kemi shkuar në një pozicion të tillë që çfarë është ky sot. E njëjta gjë ka ndodhur edhe me himnin, pra një tekst orkestral i përpunuar nga Mendi Mengjiqi, dhe ai ka marrë simpatinë në bazë të gjitha asaj që ka ofruar me notat e tij dhe e shohë se intonohet gjithkund. Janë shumë të rralla himnet pa tekst, afër katër –pesë shtete janë sa dihet, që janë anëtare të Kombeve të Bashkuara e që nuk kanë tekst. Në mesin e tyre ta zëmë është Bosnja është Spanja, dhe ndonjë shtet tjetër, dhe kanë qenë dilema të mëdha pse të lëshohet pa tekst. Ahtisaari ka qenë pak a shumë një dokument udhëzues, projekti i tij si do të jetë natyra e simboleve kombëtare, prandaj ne kemi dashur që të mbajmë edhe një zotim tonin në këtë fazë të ecjes së rëndësishme të Kosovës.

“Bota sot”: Kanë kaluar 10 vite që nga dita e shpalljes së Pavarësisë, si i vlerësoni të arriturat gjatë kësaj periudhe?

Fatmir Sejdiu: Unë them nëse e shikojmë në kontekstin e përgjithshëm, 10 vjet të kapërcyera them se ka gjëra të mira të cilat janë zhvilluar dhe Kosova ka bërë lëvizje, dhe ambicia themelore e saj ka qenë që të dëshmoi qëndrueshmërinë e saj si shtet. Mendoj se kjo është një pjesë e përgjigjes për gjithë oguret që kanë qenë mbi kokën e saj se çfarë do të jetë Kosova. Një Kosovë që do të jetë faktor de stabiliteti në rajon, një Kosovë që do ta përbehej nga shumica shqiptare dhe pakicat bashkë më të. Një revansh ndaj pakicës serbe. Një Kosovë që do të gjeneroi kriza të vazhdueshme. Një Kosovë që do të jetë hapi i parë i krijimit apo prishjes së kufijve ekzistues të saj në rajon dhe bashkëngjitjes së saj me ndonjë vend tjetër, prognozat të tjera, por, them se Kosova megjithatë ka mbajt një ecje në zotimin e saj, por nëse e shikojmë në strukturat që e mbajnë një shtet, unë mendoj se ka shumë çka për t’u dëshiruar. Nëse është fjala për disa nga sistemet që kanë mundur të bëhen punë shumë më të mëdha dhe kjo thuhet pikërisht për shkakun se kanë ekzistuar dhe ekzistojnë potencialet për punë të tilla, ta zëmë në çështjen e ekonomisë ka mundur të jetë një zhvillim më i shpejt, më dinamik, jo vetëm në pjesën e transformimit në letër të ekonomisë së vendit, por edhe në pjesën e hapave konkret që ky transformim të jetë me rezultate të mira dhe të sjell rezultate për qytetarë. Bie fjala, marrim procesin e privatizimit, sa i ka sjellë të mira karshi proceseve që kanë ndodhur në tokat bujqësore apo transformimi i kapaciteteve të mëdha ekonomike që kanë qenë. Fatkeqësisht, janë ende të rralla ku kemi një kthim të mirë sidomos në privatizimin e objekteve ku hasen vende të reja të punës, ku ka kualitet, të themi dhe ku ka ta quajmë një tip të ekonomisë së tregut dhe një mundësi e konkurrencës për të ecë, mandej, çështje e veçantë është ajo që ka të bëjë me sundimin e ligjit. Mendoj se Kosova këtu ka ngecur, nuk është përfunduar në plotëni procesi i reformave në gjyqësor, dhe kjo është një nga pikat ku mendoj se ndikon shumë në efikasitetin e kësaj pjese të pushteteve të ndara. Për këtë arsye, ne kemi përballje e vazhdueshme me Bashkimin Evropian, me pjesën e përmbushjes së kritereve, për arsye se ka shumë çështje që është dashur të bëhen dhe nuk ndodh sidomos lufta kundër krimit të organizuar, çështja e vonesës në zgjidhjen e lëndëve në sistemin e gjyqësorit, rastet e pazbuluara të vrasjeve që kanë ndodhur në Kosovë dhe çështjet e tjera të cilat i gjejmë si fenomene në fushat e tjera të jetës, siç është çështja e korrupsionit dhe çështje të ngjashme, pra nuk kemi reagime të drejtpërdrejta dhe reagime efikase që do të jepnin natyrën e plotë, të themi në përmbushje eficiente, në përmbushjen e obligimeve që kanë. Në se cilat fusha mund të gjendet gjëra të mira, ato ndonjëherë mund t’i quajë në rolin e individit, ta zëmë në fushën e sportit që kanë fituar medalje olimpike e kampion botërore siç është Majlinda Kelmendi apo shembujt e fundit në këtë sport, por them se karshi potencialeve përgjithësisht se Kosova ka një gjeneratë të re, të cilës duhet t’i jepet mundësia. Kosova ka një pasuri të jashtëzakonshme të mineraleve, dihet dy tre bazenat e mëdha që ekzistojnë në Kosovë, sidomos ai që ka të bëjë me Trepçën, ai që kë të bëjë me thëngjillin, që ka të bëjë me Ferronikelin, që duhet të jenë shtylla të rëndësishme, që mbajnë vertikale jetën e vendit dhe hapin perspektiva të reja të zhvillimit. Kosova me një popullsi më të re se 30 vjeç, mbi 52 për qind, ky është një potencialë që vendet e tjera e lakmojnë, mendoj se këto duhet të shfrytëzohen dhe duhet të hapën dyert e njëjta për arsimin. Unë gjithmonë edhe nga fillimi kam qenë kritikues i shumësisë se madhe të institucioneve arsimore të nivelit të lartë, sidomos hapja e shtatë universiteteve, nganjëherë bëjë mahi edhe përnjëmend kur gati në secilën fushatë zgjedhore të hapen universitete është jo me rezultat të mirë. Flas si njeri që jam marrë me këtë fushë mbi 4 dekada, dhe them se pikërisht kjo natyrë apo ky parcializimi i institucioneve të arsimit të lartë, në mënyrën e tillë nuk ka siguruar konkurrencë. Si është menduar për diçka të tillë, përkundrazi ka siguruar më tepër një ta quajmë rehati të momentit për qarqe të caktuara dhe përmbushje të premtimeve se do ta keni pranë shtëpisë. Kosova mund në bazë të kratereve ndërkombëtare t’i duroj eventualisht dy universitete publike, por jo edhe shtatë dhe një numër jashtëzakonisht të madh të universiteteve private. Keni parasysh ta zëmë shtatë fakultete juridike në Kosovë në universitetet publike, plus secili nga kolegjet private ka fakultet juridik apo fakultetin ekonomik, apo fakultetin e studimeve në shkencat gjuhësore, apo diçka të ngjashme, prandaj për këtë arsye unë them se një diçka që nuk është dashur të ndodh në mënyrën se si kanë ndodhur. Mund të jetë e riparueshme nëse ka një orientim të ri të atyre që mbajnë përgjegjësin institucionale, por deri tash ka ndodhur kësisoj, por them në të përgjithshmen është kjo natyrë, le të jetë si të jetë, më rëndësi është se Kosova ka mbajtur një miqësi të mirë në planin e fqinjësisë së parë me vendet përreth nesh. Me Serbinë dihet natyra e problemeve që janë. Me të tjerat është dëshmuar si një faktor kooperues dhe partnerë i mirë dhe kështu e njëjta gjë është me ato lëvizjet që janë bërë me njohjen ndërkombëtare të Kosovës edhe pse mund të them sidomos në shtatë vitet e fundit ka një ngecje shumë të madhe. Për këtë duhen analiza shumë më të thella, por mendoj se nuk është bërë punë e mjaftueshme.

“Bota sot”: Edhe pse kaluan 10 vite që nga shpallja e pavarësisë, Kosova vazhdon të mbetët pa liberalizim të vizave, si e shihni ju këtë situatë?

Fatmir Sejdiu: Është një nga problemet që pikërisht nga fjalitë e fundit që unë i thashë në qëndrimin ndërkombëtarë ndaj Kosovës. Ajo që e kam thënë gjithmonë është se Kosova duhet të ketë kujdes, se ka dy llupa paralele që e përcjellin. Në radhë të parë, janë qytetarët e vet që e shohin dhe sa ata do të bindën dhe ta duan vendin e vet për rezultatet që mbërrihen, dhe sa ata do të kontribuojnë, dhe sa ata kanë shancën që të japin kontributin e tyre. Dhe e dyta është pjesa që ka të bëjë me monitorimin ndërkombëtarë të Kosovës, në kuptim të përmbushjes së kritereve për proceset integruese. Evropa është tepër e interesuar që faktor stabil ta ketë Kosovën dhe çdo vend që integrohet dhe një faktor i cili praktikisht do të krijoj një lëvizje të mirë të partneritetit dhe bashkëngjitjes në mekanizmat e saj, por jo të këtë një faktor problem. Të ketë një subjekt ndërkombëtarë, siç ka pasur edhe raste se disa nga vendet që janë bashkëngjit se fundit Bashkimit Evropian kanë shkaktuar edhe probleme, sepse kanë dhënë shifra të rrejshme. Janë disa prej tyre që nuk dua t’i përmend dhe Kosova e ka këtë për borxh që ta spastroj vetën mirë dhe të lëviz në procese integruese, kjo ka të bëjë më të gjitha aspektet edhe me aspektet ekonomike dhe aspektet politike, aspektet e brendshme, sidomos në ato vëretje që Kosovës ju kanë dhënë në sundimin e ligjit dhe disa nga aspektet që kanë të bëjnë me partneritetin ndërkombëtarë, e që kanë të bëjnë në radhë të parë të fqinjësisë së parë që kemi. Prandaj, në këtë kuadër them se duhet të merren me kujdes vërejtjet që i bëhen Kosovës. Nuk e di nganjëherë kemi rrahur gjoksin me tepër se sa është kaqiku i përgjithshëm, ne duhet të shohim vetën, jo asnjëherë në neglizhim, por në të njëjtën kohë të shohim realisht se cilat janë potencialet tona dhe sa mund të lëvizim, prandaj në këtë kuadër mbetët borxh për këtë pjesë të strukturës që udhëheqë vendin në këtë kohë, në këtë mandat që të shikojë dhe të studiojë më mirë, thjeshtë hapat e deritashëm dhe çka mund të bëhet plus dhe natyrisht për gjithë ecjet e mëvonshme, sepse pikë nuk bihen vetëm me këtë datë.

“Bota sot”: Cili është qëndrimi juaj për Gjykatën Speciale dhe si e vlerësoni “dramën” e bërë nga krerët e shtetit për ta shfuqizuar këtë gjykatë?

Fatmir Sejdiu: E kam thënë edhe më herët e them edhe tani se Kosova është dashur t’i kryejë shumë punë në vetën e vet dhe kjo lidhet me pjesën e përgjigjeve që i thash në pyetjen e parë që biseduam. Institucionet e vendit, është dashtë të reagojnë që të zbardhin të vërtetën për shumë tema që janë shumë të ndjeshme, sidomos vrasjet që kanë ndodhur në periudhën që cilësohen politike, por edhe për zbardhjen e fatit të apo ndriçimin e gjithë rrethanave të atyre që na mungojnë, pavarësisht cilës etni. Ajo realisht dhe fatkeqësisht nuk ka ndodhur. Kemi një reagim të tillë ndërkombëtarë në këtë pjesë. E di se ka pasur komunikime të rrafsheve të ndryshme, Kosova ka pranuar që të formohet së fundi, se ka qenë kështu rrjedha e bisedimeve edhe një gjykatë e tillë dhe mendoj se do ishte jo fortë serioze të shkohet me mënyrën se si është shkuar, të datës së 22 dhjetorit, prandaj kemi pasur edhe lëvizjen e mëvonshme që kanë ndodh. Askush s’mund t’i ndalë askujt që të japë mendimin e vet, por proceset duhet të shikohen edhe në prizmat e shumta për të dal diçka që në finale të jetë  e mirë për Kosovën dhe të jetë e mirë për qytetarët e vet. Kosova nuk ka llogari në asnjë fazë që të humb partneritetin e ndërtuar deri tash. Shpeshherë them se me partneritetet e fuqishme nganjëherë nuk e kemi qenë në nivelet çfarë duhet të jetë gjithmonë vendi, pavarësisht prej kësaj një diçka që është ndërtuar me këto dy dekada dhe nuk është thjesht lojë më miq. Është ajo thënia e vjetër popullore; është vështirë të nxish një miqësi të mirë, por edhe shumë më e vështirë më e mbajt, prandaj për ne është e rëndësishme të mbahet kjo miqësi gjithmonë në interes, sepse interesi i qytetarëve të vendit është parësorë. Mendoj se premisat e saj sillen aty, dhe një kujdes të veçantë në hapat që bëjmë në ecjet e mëtejshme.

“Bota sot”: Si po qeveriset me vendin?

Fatmir Sejdiu: Të gjitha këto sillën në pjesën e përgjegjës që thamë pak më herët, se është një diçka që Kosova duhet ta mbërrijë, është procesi i përzgjedhjes së mirë dhe cilësore të njerëzve që përfaqësojnë. Ajo që mund të them, që mund të jetë eventualisht zgjedhjet e 2014-tës dhe këto të fundit diçka që ka ndërruar në hapa, në kuptimin e rregullsisë së tyre, por kthehemi pas në proceset e mëhershme të 2007-tës, 2009-tës, 2010-tës dhe 2013-tës, që ka pas thjesht një fenomen i cili ka qenë prezent për të keq, sepse proceset zgjedhore janë abuzuar, janë abuzuar thellë dhe nuk ishin reale karshi në përputhje me vullnetin politik të qytetarëve dhe kanë ndodh nganjëherë ato që po i quajmë “Treni Bullgar” apo se di se cili tren, sepse unë nuk kam hipur në asnjërin prej tyre dhe kemi pastaj strukturat që ndalin jo krejt me potencialet që mund të ketë vendi dhe në pjesën e krahasimeve eventuale që mund të kenë subjektet politike dhe si rezultat i saj pastaj rrjedhin edhe drejtpërdrejt pasojat që fatkeqësisht në shumë rrjedha nuk kanë qenë fort të mira dhe si të tilla ato krijojnë efekte zinxhirore edhe në hapat e mëtejshëm. Prandaj duhet pasur kujdes, në radhë të parë në vetëdijesim qytetarë, ai vetëdijesim duhet të jetë thjesht elementi kryesor që nënkupton përqendrimin e pjekur të njerëzve për të nxjerrë besimin e tyre për elitat që u besojnë. Dhe e treta çështja e llogaridhënies, nuk është llogaridhënia vetëm për të dal njëri në foltore dhe thotë se na do të japim llogari, dhe llogaridhënia është në kuptimin tjetër që të përgjigjesh për atë të premtuarën që e ke bërë, flas sidomos në pjesën e projekteve dhe në ato zotime thjesht të përballen me reagimin qytetarë. Absolutisht, është e drejt e njerëzve që të shikojnë njerëzit se çfarë bëri, ta zëmë për dy vjet apo katër vjet të mandatit që ka pasur dhe a t’i jepet atij edhe një herë apo të lejohet mundësia e këtyre formave që janë përdorur deri më tash fatkeqësisht edhe disa nga vendet e Evropës Juglindore, pra është një diçka që unë e quaj që e ka stërkeq edhe strukturën e përgjithshme të institucioneve, se nëse ndalemi në Kosovë dhe bëjmë një analizë, unë nuk dua të kuptohem se kam qëndrim neglizhent, ta zëmë ndaj njerëzve që mund të jenë në parlament apo në pushtetin lokal, dhe nëse e shikojmë se cila ka qenë struktura e mëhershme e deputetëve të 92-tës, 98-tës apo eventualisht në vitet e para menjëherë pas çlirimit të vendit, pra në kohën e institucioneve të përkohshme, shohim se ka një lëvizje jo shumë të përshtatshme, krahasimishtë me atë nivel flas në kuptimin e nivelit profesional dhe në pjekurinë e përgjithshme politike të njerëzve që kanë prezantuar vullnetin politikë ta zëmë të një projekti politik të ndonjë partie.

“Bota sot”: Si e vlerësoni kontributin e Presidentit Rugova në pavarësinë e shtetit të Kosovës dhe arritjet e Kosovës?

Fatmir Sejdiu: Duhet të them se është dhe mbetët arkitekti pavarësisë së vendit dhe është ideatori kryesor dhe gurthemeltari i këtyre proceseve  të mëdha. Një njeri që ka shkrirë vetën e vet për Kosovën e lirë të pavarur dhe demokratike, pra është një triambël që ai gjithmonë e ka lidhur dhe një njeri që ka arritur jashtëzakonisht mirë që të na hap portat e bashkëpunimit dhe të hap zemrën e vendeve tjera në qëndrimin ndaj nesh. Keni parasysh një kthesë të madhe që bëjnë edhe disa nga vendet e kontinentin të vjetër që mbase në fazat e mëhershme kanë pasur një qëndrim më ndryshe ndaj rajonit dhe ndaj shqiptarëve me paragjykime dhe tash kemi një fazë krejt tjetër në kuptim me atë që kanë jetuar në fazat e mëhershme, prandaj unë e kam pasur privilegjin që të punoj më të nga ditët e para dhe absolutisht jam nga njerëzit e vetëm që mund ta quajmë kushtimisht edhe struktura e LDK-së. Jam pjesëmarrës në Kuvendin themelues të Lidhjes Demokratike të Kosovës, si subjekt i parë i asaj kohe me natyrën, me programin e saj nacional që gjithmonë mendoj se mbetet një burim i pashtershëm për projektet e reja dhe në të njëjtën kohë kam pasur nderin që të kem pozicione tepër të rëndësishme në Lidhjen Demokratike të Kosovës dhe të trashëgojë me gjithë barrën dhe sfidën që më ka lënë, natyrisht me shkuarjen e tij të hershme në amshim, por e dijë se ka qenë një përkushtim dhe një e veçantë e tij që ka ditur të çmojë në thellësi kontributin e secilit dhe natyrisht të jetë edhe shumë tolerant për njerëzit që ndonjëherë edhe nuk ja kanë qellu. Modeli i tij i punës është i papërsëritshëm dhe si i tillë për ne duhet të mbetet një udhërrëfim i jashtëzakonshëm në zhvillimet e mëtejshme, sepse një subjekt politik mund të zhvillohet dhe një vend mund të zhvillohet si duhet kur krahas gjithë asaj pjese të energjisë që duhet ta derdh në projektet duhet të ketë një urti, një respekt, një konsideratë dhe një tolerance në shpirtin që unë them gjithmonë Rugovian edhe ndaj mendimit tjetër. Kosova nuk mund të jetë vendi i konflikteve të brendshme, sepse jemi pak. Është më rëndësi të krijohet gjithmonë një rrafsh i komunikimit normal me argumente nëse ato përplasen si të tilla, por jo asnjëherë që ajo të jetë një ecje e cila do ta qonte Kosovën në grindje të vazhdueshme, që janë jo racionale. Dhe Rugova ka qenë me ketë shpirt dhe mendoj se ka edhe njerëz tjerë që e kanë këtë dell. Unë për vetën time jam përpjekur që ta përcjell këtë rrugë aç sa kam arrit, është çështje e vlerësimit të të tjerëve, por ajo që dua të them është se e liga më e madhe është kur dikush e ka gojën plotë thirrje dhe brohoritma me emrin e tij dhe realisht nuk është askund. Ka të tillë në mjedisin tonë, fatkeqësisht, por nuk dua ta bëjë këtë si pjesë të akuzës, më tepër e bëjë si pjesë të shprehive, nganjëherë edhe jo të qëlluara që i gjejmë në jetën tonë.

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat