“Kur je një futbollist profesionist, është e lehtë të humbasësh nga sytë thelbin e lojës: harron pse e do atë”. Ky është fillimi i një letre të gjatë të shkruar nga Ryan Mason për revistën FourFourTwo.
Ish-lojtari dhe trajneri aktual i Tottenham rikthehet të flasë për karrierën e tij të shkurtër, e cila u ndal pas një dëmtimi të rëndë më 22 janar 2017. Një përplasje loje me Cahill dhe diagnoza e tmerrshme: kafkë e thyer.
“Papritur ndjeva se kjo forcë u përplas në kafkën time. Ishte dhimbja më e keqe që mund të imagjinohej.
Njerëzit supozojnë se nuk do ta mbaj mend, por kështu është.
Mbaj mend që doktori vraponte, dhimbjen e pamasë, të gjitha kontrollet standarde pas çdo dëmtimi në kokë.
“Trupi yt kalon në një gjendje natyrale paniku dhe vetë-ruajtjeje kur lëndohesh rëndë. Dhimbja ishte e padurueshme; ishte si një bombë që shpërtheu në kokën time.
“Mjeku ynë i klubit Mark Waller mori disa vendime të rëndësishme që ndikuan në rikuperimin tim. Ai e kuptoi menjëherë se unë kisha thyer kafkën time dhe kishte potencial për dëmtim të trurit, sepse e gjithë ana e djathtë e fytyrës sime ishte paralizuar.
“Shoferi i ambulancës donte të shkonte në spitalin më të afërt, por doktori tha se duhej të shkonim në St Mary’s. Ky vendim ndoshta më shpëtoi jetën.
“Nëse do të kishim shkuar në një nga spitalet më të afërt, me siguri do të kisha bërë një skanim dhe më pas do të isha referuar te St Mary’s, gjë që do të kishte humbur kohë të çmuar. Nëse do të kisha qenë diku tjetër, gjërat mund të kishin përfunduar shumë ndryshe. Unë u operova 61 minuta pas dëmtimit.
“Gjëja tjetër që mbaj mend është se më kanë zgjuar nga gjumi. Gjithçka ishte pak e turbullt. Mbaj mend që ndjeva shumë dhimbje. Kishte aq shumë zhurmë saqë duhej të më transferonin në një dhomë private – nuk mund ta përballoja.
“Më duhej të ulesha në heshtje të plotë, sepse çdo zhurmë e vogël ishte thjesht e tepërt. Edhe infermieret që pëshpëritnin nëpër korridore dukej sikur po bërtisnin drejt në vesh, unë isha kaq i ndjeshëm ndaj zhurmës.
“Unë flija ndoshta 20-22 orë në ditë.
Më zgjonin për të bërë disa analiza, për të kontrolluar presionin e gjakut e kështu me radhë, por shumicën e kohës më duhej thjesht të flija.
Shërimi nga ai lloj dëmtimi është i vështirë. E dija se kisha kapëse dhe pllaka metalike në kokë. Ishte gjithçka shumë e rëndë.
“Nuk jam i sigurt se mund t’i kisha pranuar të gjitha këto.
Gjithsej, kam 14 pllaka metalike në kafkën time, me 28 vida për t’i mbajtur në vend.
Nëse të tjerët do të mund të dëgjonin atë që dëgjoj unë, do të thonin: ‘Kam një dhimbje të madhe koke’, por unë duhet të bashkëjetoj me këtë gjë”.
