Izraeli ende nuk e ka pranuar zyrtarisht se sulmi në Iran në orët e para të mëngjesit të të premtes ishte vepra e tij.
Ndërkohë, udhëheqësit ushtarakë dhe politikë të Iranit e kanë minimizuar, hedhur poshtë dhe madje edhe tallur faktin se ndodhi diçka e rëndësishme.
Llogaritë mbi llojin e armëve që u përdorën të premten dhe sasia e dëmeve që u shkaktuan janë ende të kundërta dhe të paplota.
Zyrtarët amerikanë flasin për një sulm me raketa, por zyrtarët iranianë thonë se sulmet, në provincën qendrore të Isfahanit dhe në Tabrizin veriperëndimor, u shkaktuan nga dronë të vogël shpërthyes.
"Vehikujt ajrorë të rrëzuar mikro nuk shkaktuan asnjë dëm dhe asnjë viktimë," insistoi Ministri i Jashtëm i Iranit, Hossein Amir-Abdollahian, për Agjencinë e Lajmeve gjysmë-zvtyrtare Tasnim.
Por këto quadcopters të thjeshta janë kartëvizita e Izraelit - ai i ka përdorur ato herë pas here në operacionet e tij të fshehta brenda Iranit.
Kësaj radhe objektivi kryesor ishin provincat qendrore historike të Isfahanit, të cilat janë të njohura për trashëgiminë e tyre të mahnitshme islame. Së fundmi, megjithatë, provincia është më e njohur për objektin bërthamor të Natanzit, Qendra e Teknologjisë Bërthamore të Isfahanit dhe një bazë e madhe ajrore, e cila u përdor gjatë sulmit të Iranit më 14 prill ndaj Izraelit.
Gjithashtu është një zonë industriale që përmban fabrika të cilat prodhojnë dronët dhe raketat balistike që u qëlluan me qindra në drejtim të Izraelit të dielën e kaluar.
Kështu që një operacion i kufizuar duket se ka dhënë një paralajmërim të fuqishëm - se Izraeli ka inteligjencën dhe burimet për të goditur me vullnet në zemrën e Iranit.
Është një mesazh kaq i urgjent saqë Izraeli u sigurua që ai të dërgohej para, jo pas, fillimit të Pashkëve Hebreje, siç ishte parashikuar gjerësisht nga vëzhguesit e Izraelit.
Zyrtarët amerikanë gjithashtu kanë treguar se Izraeli ka synuar vende si sistemi i radarëve të mbrojtjes ajrore të Iranit, i cili mbron Natanzin. Ende nuk ka një llogari të konfirmuar të suksesit të tij.
Kështu që ky sulm mund të jetë gjithashtu vetëm një salve hapëse. Por për momentin, ishte një dhuratë e papritur për 85-vjetorin e liderit suprem të Iranit, Ajatollah Ali Khamenei.
Heshtja zyrtare e Izraelit i dha vendimmarrësit të fundit të Iranit hapësirë të rëndësishme politike. Teherani nuk duhej të thërriste rregullin e ri që kur armiku i tij i përjetshëm sulmon, Irani do të godasë fort, me rrezikun e nxitjes së një spiraleje rrezikshme eskaluese.
Irani gjithashtu po shijon atë që e sheh si projeksionin e tij të ri të fuqisë.
Presidenti i ashpër Ebrahim Raisi as që përmendi këto ngjarje të fundit në fjalimet e tij të të premtes.
Për Republikën Islamike, gjithçka është rreth asaj që e quan Operacioni Premtimi i Vërtetë – sulmi i saj i paparë ndaj Izraelit në mes të natës së të dielës së kaluar. Ai lavdëroi atë që e quajti "vullneti i çeliktë" i vendit të tij.
Irani ka krenuar veten për vite me radhë për "durimin e tij strategjik", politikën e tij për të luajtur një lojë të gjatë në vend që të hakmerret menjëherë dhe drejtpërdrejt për çdo provokim.
Tani, ai po thërret "përmbajtjen strategjike". Kjo doktrinë e re u shkaktua nga sulmi i 1 prillit në kompleksin e tij diplomatik në Damask, i cili shkatërroi aneksin konsullor dhe vrau shtatë Gardistë Revolucionarë, përfshirë komandantin e tij më të lartë në rajon.
Lideri suprem i Iranit ishte nën presion të rritur për të vënë një kufi ndërsa Izraeli rriti objektivat e tij gjatë gjashtë muajve të fundit të luftës së rëndë të Gazës.
Jo vetëm që goditi pasuritë e Teheranit, duke përfshirë depozitat e armëve, ndërtesat, bazat dhe rrugët e furnizimit në fushëbeteja si Siria dhe Libani, Izraeli po ashtu vrau zyrtarë të lartë.
