Ne krijojmë konflikte të panevojshme në mënyra të ndryshme.
1. Mungesa e edukimit në komunikim efektiv
Ne nuk jemi edukuar se si të komunikojmë hapur dhe sinqerisht
2. Shembuj të dobët dhe modele të dobta
Ne mësojmë përmes imitimit. Ne kemi brenda vetes shumë më tepër nga programet e prindërve tanë sesa jemi të vetëdijshëm. Ne kemi regjistruar sesi prindërit tanë silleshin dhe komunikonin (ose nuk komunikonin) mes tyre, me ne dhe me të tjerët.
Tani ne e përsërisim mekanikisht këtë lloj komunikimi me partnerët, fëmijët dhe miqtë tanë.
3.Ne presim që tjetri të përmbushë nevojat dhe pritshmëritë tona
Ne besojmë se tjetri, në një mënyrë magjike, do të na furnizojë me atë që na mungon. Askush nuk mund të na japë siguri të brendshme ose vetëvlerësim nëse nuk e kemi atë. Nëse duam të krijojmë një marrëdhënie harmonike, së pari do të duhet të jemi në harmoni me veten, që do të thotë të zhvillojmë sigurinë e brendshme, forcën, vetëbesimin dhe vetëpranimin në të gjitha situatat.
4.Frika nga ajo që mendojnë të tjerët
Ne krijojmë tension të konsiderueshëm kur duam të vendosim kufizime ose kërkojmë të ndryshojmë sjelljen e të dashurit tonë në mënyrë që të pranohemi nga të tjerët. Kur i bëjmë presion një personi të dashur që të ndryshojë, jo sepse ajo që po bën është moralisht e gabuar, por sepse kemi nevojë për miratimin e shoqërisë, ata mendojnë se ne po i vendosim të tjerët mbi të në zemrën tonë.
5.Konfliktet e brendshme
Konfliktet e brendshme shpesh shfaqen si konflikte me të dashurit tanë. Kur besimet, nevojat, vlerat ose dëshirat bien ndesh brenda nesh, ne i projektojmë ato konflikte tek ata që na rrethojnë, veçanërisht tek ata më afër nesh. Ne besojmë se ato bien ndesh me ne, duke na kufizuar ose duke na rezistuar kur në realitet, një pjesë e vetes kufizon ose reziston një tjetër. Më pas, kur ushqejmë ndjenja pakënaqësie ose faji ndaj tjetrit, ata nga ana e tyre ndihen të keqtrajtuar, pasi ndihen të pafajshëm për akuzat tona.
