Të thrret arsyja pa emocione,
për lirin e njeriut.
Njerzimi po jeton sot për nesër
për një këngë,
duke pritur në emër të dashurisë.
Stuhit po fillojnë nga friga,
paqën po shkatrrojnë
më akuza se ky është fajtori.
Njerzimi po frigohet
nga duart e hekurta e më zjarrë.
Vetetimat e bubullimat vertikale
botën po e frigëson më flakë.
2
Si ta gjejmë arsyjën
për paqë,
kur stuhija po e rritë frigën.
Në Botë,
ku liria e njerut çmohet
zërat po thrrasin më shqetësim
paqë dëri në frymën e fundit.
Sebashku të gjithë
më dashuri për njeriun e paqë në Botë.
Më kujdës po veprohet
që plaga e lirisë mos të thellohet shumë.
Mos të humbët kohë,
koha është liri.
Mjaft më kalkulime e spekulime
se ujku mbetet ujk e qingj nuk bëhët kurrë.
11/23
