Drejtoresha e Korpusit të Paqes, Carol Spahn, thotë në një intervistë për Zërin e Amerikës, se vullnetarët amerikanë po japin ndihmesën e tyre në sistemin arsimor të Shqipërisë. Zonja Spahn theksoi, në bisedën me korrespondentin tonë në Tiranë, Ilirian Agolli, se numri i vullnetarëve në Shqipëri mund të rritet, sepse programet po rinisin pas mbylljes nga Pandemia Covid. Ajo vlerësoi partneritetin me shqiptarët, me të cilët vullnetarët e Korpusit të Paqes bashkëpunojnë prej mbi 30 vjetësh krah për krah.
Zëri i Amerikës: Zonja Spahn! Ju po e vizitoni Shqipërinë për disa ditë në të parën vizitë zyrtare në këtë rajon. Cilat janë qëllimet kryesore të kësaj vizite? Çfarë keni sjellë me këtë vizitë tuajën në këtë rajon dhe çfarë keni gjetur këtu?
Carol Spahn: Jemi këtu për të festuar marrëdhënien e gjatë të Korpusit të Paqes me Shqipërinë. Korpusi i Paqes ka qenë i pranishëm këtu për më shumë se 30 vjet, dhe me më shumë se 900 vullnetarë, të cilët kanë shërbyer këtu. Është një partneritet i rëndësishëm. Jemi këtu për të kremtuar paqen dhe miqësinë, çka është misioni i Korpusit të Paqes. Ne besojmë se kjo ndodh në një marrëdhënie të gjatë, nga njerëz që ecin së bashku dhe punojnë krah për krah. Ne jemi këtu për të parë vullnetarët në veprimtari, për të kaluar kohë të gëzueshme me ekipet tona në këtë vend të bukur.
Zëri i Amerikës: Krahas kremtimeve, ju keni edhe sfida në terren, apo jo? A mund të na tregoni mbi sfidat, që përballni?
Carol Spahn: Po. Kthehemi në Shqipëri pas Covid-it, e cila ishte një periudhë izolimi të jashtëzakonshëm në mbarë botën. Ne sapo rifillojmë programet tona si në mbarë botën edhe në këtë rajon. Është e rëndësishme të dalim dhe të kuptojmë se çfarë është e re, çfarë është e ndryshme, çfarë kanë nevojë njerëzit dhe çfarë po ndryshon ndërsa lëvizim në botën pas Covid-it.
Zëri i Amerikës: Si ia arrin Korpusi i Paqes të sigurohet që programet e veta t’u përgjigjen nevojave dhe përparësive të bashkësive vendore, ku shërbejnë vullnetarët?
Carol Spahn: Fillimisht më lejoni të them se sa shumë mikpritëse kanë qenë bashkësitë vendore në Shqipëri për vullnetarët tanë. Sa herë shkojmë në një vend të punojmë me ministrinë, sigurohemi që programet tona janë në përputhje me strategjinë e qeverisë, dhe menjëherë shkojmë në bashkësitë e banorëve, pastaj ne u mësojmë vullnetarëve se si të punojnë shumë ngushtë me njerëzit pranë tyre, me mësuesit e tyre, me studentët e tyre, për të kuptuar se cilat janë nevojat e bashkësisë vendore, përpara se të fillojmë të ndërmarrim ndonjë veprim, dhe të punojmë krah për krah, për të qenë së bashku një partneritet dhe një komunitet.
Zëri i Amerikës: Shumica e tyre japin ndihmesë në sistemin arsimor. Si shkojnë veprimtaritë e tyre?
Carol Spahn: Ne punojmë në sistemin arsimor dhe atë shëndetësor, si dhe në organizimin komunitar të zhvillimit. Shumica e punës sonë është në shkollë dhe kemi një mbështetje të jashtëzakonshme nga drejtorët dhe nga mësuesit. Vizitova vullnetarë këtu, në rajonin e Shkodrës, teksa bënin një punë të mrekullueshme.
Zëri i Amerikës: Cilat janë rrugët dhe mënyrat që Korpusi i Paqes ndjek për të nxitur më tej shkëmbimet kulturore dhe mirëkuptimin midis popullit amerikan dhe atij shqiptar, pëmes bashkëpunimit të vullnetarëve amerikanë me bashkësitë shqiptare vendase?
Carol Spahn: Para së gjithash vullnetarët mësojnë gjuhën shqipe. Ne mendojmë se është shumë e rëndësishme të jemi në gjendje të komunikojmë me njerëzit në gjuhën e tyre. Ata flasin nga mendja si dhe nga zemrat e tyre, dhe ne e shohim qartë këtë kur vullnetarët tanë dalin në veprimtari dhe jetojnë me familjet mikpritëse në shtëpitë e tyre. Kështu ata po punojnë dhe angazhohen krah për krah çdo ditë për të shkëmbyer kulturat Dhe një nga synimet tona është të kthejmë kulturën shqiptare dhe kulturën e familjeve mikpritëse në SHBA. Secili nga 900 vullnetarët që kanë shërbyer këtu, sjell një pjesë të Shqipërisë në SHBA dhe është si një shtëpi e dytë për ta këtu. Është një marrëdhënie shumë e veçantë për ne gjatë gjithë jetës.
Zëri i Amerikës: Shumica e vullnetarëve, që kemi takuar, pothuajse të gjithë ata njohin shumë mirë jo vetëm gjuhën shqipe, por dinë shumë mirë edhe këngë e valle shqiptare, njohin folklorin dhe shprehjet popullore tradicionale shqiptare. Si e arrijnë këtë?
Carol Spahn: Po. Ata kanë zemër të madhe dhe mendje të hapura, dhe vërtet duan të mësojnë dhe angazhohen fort. Është bukur. Diçka magjike ndodh kur njerëzit bashkohen në këtë mënyrë: Ata lënë veten e tyre mënjanë dhe mësojnë për njëri-tjetrin me zemër të hapur. Unë e shoh këtë në mbarë botën dhe kjo është arritur edhe në Shqipëri.
Zëri i Amerikës: A mund të veçoni ndonjë prej historive frymëzuese nga vullnetarët e Korpusit të Paqes dhe bashkësive vendase në Shqipëri? Secili prej tyre ka një histori të veçantë, por çfarë iu ka bërë përshtypje së fundi?
Carol Spahn: Kam dëgjuar kaq shumë histori frymëzuese mbi vullnetarët gjatë kësaj vizite, mes të cilave edhe në rajonin e Shkodrës. Një prej vullnetareve, që jep atje mësime për shëndetin, krijuan një serë së bashku me mikpritësit dhe kolegët. Ata punonin që fëmijët të mbillnin fruta, pemë, të kujdeseshin për tokën. Ata ndërtuan një oborr të bukur, ku u mësojnë fëmijëve rreth natyrës dhe mjedisit, për të parë riciklimin. Ata kanë krijuar sende artistike, duke përdorur materiale të ricikluara. Secili nga vullnetarët sjell një dhuratë të veçantë, me talente të veçanta dhe duke punuar në bashkësitë vendore, ata kanë kaq shumë ide krijuese.
Zëri i Amerikës: A keni menduar, a po planifikoni të shtoni numrin e vullnetarëve në Shqipëri?
Carol Spahn: Po. Ne po kthehemi pas Covid-it. Tani kemi 46 vullnetarë dhe planifikojmë të kemi edhe më tepër. Jemi shumë të emocionuar për partneritetin këtu. Njerëzit duan të vijnë në Shqipëri, sepse është një vend shumë mikpritës. Jemi shumë të lumtur që kemi këtë partneritet dhe që kemi mundësi të rrisim numrin e vullnetarëve këtu.
Zëri i Amerikës: Gjatë kësaj vizite, cilat janë mesazhet tuaja drejtuar bashkësive vendore shqiptare, vullnetarëve dhe rrjetit të Korpusit të Paqes në Shqipëri?
Carol Spahn: Së pari, kam mesazhin e mirënjohjes për të gjithë popullin shqiptar, që i ka pritur vullnetarët me krahë hapur. Tjetri, është mesazhi i shpresës: Kur njerëzit bëhen bashkë, përtej ndryshimeve, veçanërisht tani, pas një periudhe izolimi, gjëra të bukura mund të ndodhin çdo ditë. Ju mund të shihni kështu frymën e partneritetit, dhe shpirtin e asaj që çdo individ mund të bëjë, çka sjell vërtet një ndryshim. Dhe kur i bashkoni të gjitha këto gjëra, ju mund të krijoni vërtet një të ardhme, pikërisht tani.
