Tetë muaj luftë e kanë bërë 9-vjeçarin Yunis Jumaa në lëkurë dhe kockë.
I shtrirë, gjysmë i pavetëdijshëm në një shtrat spitali në Khan Younis në Gazën jugore, korniza e tij e përdredhur është e vështirë për t’u parë, raporton BBC.
Krahët dhe këmbët e tij si shkrepëse, nyjet e gjurit të fryrë, gjoksi i tij ngrihet me lëkurë të shtrirë fort mbi kafazin e kraharorit.
“Djali im ishte në gjendje të shkëlqyer shëndetësore më parë, ai ishte normal”, thotë nëna e tij Ghanima Jumaa.
“Por kur ai zhvilloi këtë kequshqyerje dhe dehidrim, ai u bë ashtu siç e shihni tani”.
“Nuk ka ujë të ambalazhuar. Fëmijët ecin një distancë të gjatë – kur marrin ujë, ai na arrin të kontaminuar”, thotë Ghanima.
Përgjatë korridorit në spitalin Nasser shtrihet Tala Ibrahim Muhammad al-Jalat pesë-vjeçarja.
Ajo është gjallë, por nuk lëviz, sytë e saj qumështor u rrotulluan në pjesën e pasme të kokës.
Edhe Tala është shumë e dehidratuar dhe e kequshqyer.
Pranë shtratit të saj, babai i saj Ibrahim Muhmed al-Xhelat e mban dorën, duke u kujdesur që të mos shqetësojë pikimin intravenoz që ushqehet në kyçin e dorës së saj.
Ai e di se moti përvëlues, me temperatura afër 40 gradë Celsius dhe mungesën e ujit të pastër e kanë sjellë pranë vdekjes vajzën e tij.
“Situata po përkeqësohet”, thotë ai.
“Temperatura në çadrën tonë është e paimagjinueshme dhe uji që pimë është padyshim i kontaminuar, sepse të rinjtë dhe të moshuarit po sëmuren”.
