Ja se çfarë tha njëri prej shkencëtarëve më të mëdhenj të botës rreth domethënies së jetës:
Qenia njerëzore është pjesë e një tërësie, e quajtur prej nesh “Universi”, pjesë kjo e kufizuar në kohë dhe hapësirë. Ai e përjeton veten, mendimet dhe ndjenjat e tij si diçka të ndarë nga pjesa tjetër – një formë kjo e mashtrimit optik të ndërgjegjës së tij. Ky mashtrim është njëfarë burgu për ne, duke kufizuar dëshirat tona personale dhe dashurinë vetëm drejt disa personave më të afërt me ne.
Detyrë e jona është të lirohemi prej këtij burgu, duke zgjëruar rrethin tonë të dhembshurisë, për të përfshirë të gjitha krijesat e gjalla dhe të gjithë natyrën me bukuritë e saj. Askush nuk është në gjendje që ta arrijë këtë në tërësi, por përpjekjet për një arritje të tillë paraqesin në vetvete pjesë të këtij çlirimi dhe themel për sigurinë e brendshme.
