U bënë 27 vjet pa babain dhe bashkeshortin tonë te dashur
Babi i dashur,
për fatin ton të keq ne nuk e njohëm kurr jetën me ty, sepse zoti të mori shum herët. Ne ate dite te zezë per mamin tonë zoti vendosi qe kur ajo te na mesonte fjalën baba, ajo fjalë gjithmonë përcjellej me zbraztinë me te madhe ne jeten tone, sepse ne s‘do ta degjonim kurrë nen tingujt e panjohur te zerit tënd, babi.
Ne nuk e njohim jeten me ty, sepse zoti as nuk na lejojë që të kishim edhe sikur nje kujtim te perbashket. Nje kujtim te vetem qe ta mbyllnim thelle ne zemren tonë si nje thesar te arte. Një kujtim qe do e kishim shtrenguar fort per te mos e leshuar kurre sikur nje litar shpëtimi ne momentet kur na permbyt lumi i dhimbjes, i mallit dhe i loteve per ty. Por neve na mbeten vetem tregimet per ty, endrrat e zbehta qe ti here pas here i viziton, por edhe shpresa qe te takohemi nje dite atje larte nga ku na vezhgon ne heshtje.
Te duam pa fund: Arifja, Nazifja dhe Qendresa.
