Po të përkujtoj Ty që mbete lot në sytë e mi e plagë që s'shërohet kurrë.
Sa e vështirë është që për nëntë vite të shiqoj vetëm fotografinë tënde.
Kalojnë ditë e vite e malli dhe dhimbja vetëm sa rriten në zemrën time.
Pa Ty mbeta në një udhëkryq pa rrugëdalje, ku dallgët e jetës sa vijnë e shtohen, e unë përballem me ato dallgë , por jo , nuk dorëzohem,sepse kujtimet nga jeta që jetova me Ty më bëjnë të fortë.
Duke të kujtuar Ty Halil, sa herë marrë frymë unë, edhe Ti frymon pranë meje.
Përherë me dhimbje të përkujton: Bashkëshortja Cyma, Junik.