Vitet po kalojnë e malli dhe dhimbja vetëm po shtohet, zemra e nënës copë copë po copëtohet.
Pa Ty vajza ime e dashur. Nuk po më jetohet në zemrën e nënës ka një porosi.
Kjo zemër do të qetësohet vetëm kur të vij te ti, Përmendoren që ta ngritëm Ty tu bë shtëpi.
Me mallë e kujton nëna: Fatimja, motrat Xhevahiri dhe Lulja.