14.10.1969 - 07.09.2000
Sot po mbushen Pesëmbëdhjetë vite nga vdekja e jote, ike duke na lënë me lot në sy.
O Zot, sa e madhe është dhimbja për ty. Çdo ditë zgjerohet si një detë i pa fund.
Koha kalon e plagët nuk gjejnë shërim. I vetmi ngushëllim për ne janë virtytet që kishe.
Aq ishe i dashur për të gjithë sa që dhe sot ndihet mungesa e jote në çdo vend.
Bujaria, sinqeriteti, dashuria, dhe butësia që kishe do të mbesin përherë në shenj kujtimi për ty.
Pusho i qetë në Amshim!
E përkujtojnë: Bashkëshortja Zoja, djali Emanuelli, Vëllezërit, Motrat si dhe mbarë familja
Prenrecaj nga Bishtazhini i Gjakovës si dhe nga Zvicra, Gjermania dhe Kroacia.