Me mallin e egër që djegë si prushi me lotin e vaket në skaj të qerpikut që rëndon përjetshëm, iu rashë kambanave të shekullit, jehona e të cilave u përplas në muret e zemrës dhe u shndërrua në dhimbje krenare. Virtytet tua njerëzore janë udhëndrritës për familjen tënde dhe shoqërinë, Andaj edhe kësaj here i shkrova dy tri fjalë në shenjë kujtimi më pëshpërimën që del si vullkan nga shpirti.
I përjetshëm do të mbetët kujtimi për ty.
Me respekt: HALIL TETAJ