Çdo pranverë vjen me lule e gjelbërim.
Për ne pranvera vjen me lot e përmallim.
Sa do të doja të jem sot pranë varrit tënd. Ta puth fotografin tënde të gdhendur në gur mermeri, e të çmallem me ty, o babë. Por, jo, unë në këtë përvjetor qaj e vajtoj në kurbet të zi.
Vi në Kosovë si çdo vit, i afrohem shtëpisë o babi im, por derën e gjej mbyllur.
S’ka njeri që ta hap. Ike o babi, por pas pak viteve e more edhe nanën, më lat vetëm me lot në sy.
Të kujtojmë dhe nuk të harrojmë, djali Ruhani me shoqen Gjevrijen, vajzat: Hida, Hyrija, Lumeja, djali Gëzimi; Motrat: Mihrija, Gjevrija, Bahtija, Selvija, Halideja, Zoja, Ruzhdija si dhe nipat, mbesat e krejt familja Sallahu, Kosovë e diasporë.
