Mendimet e më poshtme për këtë shkrim, dëshiroj ti ndaj në radhë të parë me gjithë pjestarët e komunitetit shqiptarë në SHBA . Por në se mirkuptimi është më i gjërë në diasporë e në trojet etnike do t’ju ofroja mirnjohjen time të pakufishme . Kështu, më se pari jam i prirur tju kërkoj mbështetje e mirkuptim gjithë vatranëve , të cilët më njohin nga afër. Po ashtu edhe miqve të mi të vjetër e të ri, drejtuesve të organizmave të komunitetit , intelektualëve, biznesmenëve, medias, madje dhe të gjithë shqiptaro- amerikanëve që mendojnë afërsisht (ose identikisht) si unë. E them këtë se pas një analize të shkurtër do t’ju bëj thirrje të bashkohemi për dy problem të cilat i konsideroj shumë të rëndësishme.
Janë të njohura botërisht: sulmi grek kundër shtetit shqiptar të porsa krijuar në 1912, pushtimi i trojeve jugore shqiptare në luftën ballkanike, sulmet e papricipta në Lidhjen e Kombeve, pushtimi i trojeve shqiptare në konfliktin italo-grek, gjenocidi ndaj popullsisë came, shpallja dhe mbajtja deri më sot i ligjit të luftës me Shqipërinë, konflikti i armatosur i vitit 1949, kërcënimet e vazhdueshme gjatë gjithë Luftës së Ftohtë, vrasja e tre ushtarakëve shqiptar në Postën Kufitare të Peshkëpisë në Gjirokastër, vrasja nga policia greke e 171 shqiptarve pas 1991 pa dhënë asnjë shpiegim dhe ngjarja e 7 Nëntorit 2018 në Bularat të Gjirokastrës, etj, etj tregon se konflikti i shqiptarve me grekët është akoma i hapur dhe i rrezikshëm.
Shtetasi shqiptar Kostandinos Kacifas (minoritar grek , por edhe me shtetësi greke), i stërvitur në forcat komando të Greqisë, shfrytëzoi një aktivitet paqësor në fshatin e tij në Bularat të Gjirokastrës (ku ishte e ftuar edhe një ministre greke) për të kryer një akt të shëmtuar terrorist. Ky person pa asnjë arsye dhe pa paralajmërim sulmon me një automatik me dylbi , postën e policisë shqiptare që ishte e pranishme për ruajtjen e rendit e të qetësisë publike. Pasi Kacifas vazhdonte të qëllonte pa ndërprerje, e nuk i bindet forcave të rendit që të dorzohet, dhe duke qenë një rrezik potencial për njerzit e pranishëm dhe policinë , asgjësohet sipas ligjit shqiptar dhe së drejtës ndërkombëtare.
Asgjësimi i tij, brenda pak orësh u kthye në Greqi , në një valë urrejtjeje e rracizmi të paparë kundër shqiptare, ku pothuaj në shumicën e mediave , situata u transformu në thirrje të hapur për luftë. Sa kaq, forcat më të errta greke të të ashtuquajturit “Agimi i artë” e të nacionalizmit ekstrem, planifikojnë dhe organizojnë një maskaradë të vërtetë gjat ceremonisë mortore në Bularat më 7 Nëntor 2018. Me trupin e pajetë me arkivol të hapur të të ndierit Kacifas, në prani të një euro deputeteje qipriote, të një deputeti grek, të dy deputetëve ( dhe një ish deputeti) shqiptar të komunitetit grek, me një flamur super të madh grek ku thuhej se : këtu është vorioepir, vorioepiri është Greqi, Maqedonia është Greqi …në korr bëhej thirrje që me sopata e me zjarr vritni shqiptarët. Kështu ceremonia mortore e Kacifas u këthye në cfaqen më të shëmtuar të nacinalizmit kriminal grek.
Ceremoninë e udhëhoqën figura të njohura dhe të skeduara të krimit në Greqi, të cilët kanë qenë të pranishëm pothuaj në të gjitha provokimet e tri dekadave të fundit që grekët kan bërë në Shqipëri. Krahas fyerjeve të rënda , ata kërkonin në korrin mortor e në media që Kacias nga terrorist të shpallej “hero i vorioepirit’ dhe kisha ta shall ate “Shejt” e në vendin e asgjesimit të tij në Bularat të ngihet një kishë me emrin e tij, e të bëhet vendi i peleglinazheve të së ardhmes. Kortezhi me në krye figurat e sipërpërmendura , e në mënyrë provogative bllokoi edhe qarkullimin e lirë njerëzve e të mjeteve në rrugën nacionale Gjirokastër- Kakavi, duke e këthyer ceremoninë mortore në një shëmti të pa dëgjuar ndonjëherë e të përdorur politikisht në mënyrën më të ulët të mundëshme.
Në gjykimin tim, lejimi nga autoritetet shqiptare i grekëve për të marrë pjesë në një ceremoni mortore, ka qenë i drejtë dhe i arsyeshëm. Por toleranca e autoriteteve shqiptare ka qenë më e tepërt se sa duhej, madje deri poshtëruese. Prisja që: Presidenti, Kryeministri, Ministri i Jashëm, e Drejtori i Përgjithshëm i Policisë së shtetit të dilin me deklarata dhe të mbronin sigurinë kombëtare e prestigjin e shtetit. Nuk e bënë ,e kjo rëndon jo vetëm mbi to por mbi cdo shqiptar.
Kjo situatë provogative dhe e shëmtuar më ka shtyrë tju drejtohem ju të nderuar bashkatdhetarë në SHBA e më gjërë, që për dy problem të bashkohemi dhe të kërkojmë ndihmën e miqve tanë amerikan në Kongres, Senat, Departamentin e Shtetit dhe në Shtëpinë e Bardhë (po të jetë e mundur edhe në shtete të tjera)se :
Varrezat e ushtarëve grek të rënë në trojet shqiptare në kohën e luftës italo-greke, janë ngritur padrejtësisht në Shqipëri. Por më e keqja, ata tashmë janë këthyer në vende peleglinazhi fyes për shqiptarët nga forca të errta e ekstremiste greke. Prandaj është në të mirë të të dy vendeve, të të dy popujve dhe të të dy shteteve që ato të trasferohen sa më parë brenda teritorit grek. Në të kundërt do të krijohen kushtet që njerëz të pa formuar, të pa përgjegjëshëm e jo tolerant , të ndërmarrin akte dhunimi e përdhosjeje ndaj këtyre varrezave. E këtë nuk do ta dëshironte asnjë shqiptar i përgjegjëshëm, se në kodin tonë moral si komb dhunimi i varreve (edhe i armiqve është i papranueshëm). Por kjo ka gjasa që të ndodh dhe konflikti i armatosur do të shtrohej si opsion.
Ekstremistët grek në Bularat të Gjirokastrës ,bënë thirrje që në atë vend të ngrihet një kishë me emrin e Kostandin Kocifas, ku të jetë vend peleglinazhi i përhershëm. Kjo do të ishte për shqiptarët shumë provogative dhe e pa pranueshme. Grekët në vendin e tyre terroristin Kocifas mund ta bëjnë hero , ashtu sic mund ta bëjnë edhe shejt, por Bularati është pjesë integrale dhe e pandashme e Shtetit Shqiptar. Në se maskarada e 7 nëntorit 2018 vazhdon me mënyra e forma të tjera , konflikti nuk është larg.
Që konflikti i armatosur midis shqiptarve e grekve të mos ndodh, ju bëj thirrje të nderuar bashkatdhetar, që në kohën më të shkurtër të kontaktoni me kongresmenët dhe sematorët e shtetit tuaj e t’ ju bëni të qartë situatën shpërthyese që ekziston për të dy problemet e sipër përmendura. Ndihmesa e tyre do të jetë shumë e madhe dhe shumë e nevojëshme. Unë ju siguroj se në kohën më të shkurtër do t’ju kërkoj takim Kongresmenit Eliot Engëll dhe Senatorit Carl Shumer të NY-së. Me shumë respekt për Ju.
