Mërgimtarët punojnë njëmbëdhjetë muaj,për ta kaluar të dymbëdhjetin n`Atdhe,në vendlindje me familje e farefis dhe me dashamirë.Nuk e di sa e besoni,por posa të përfundojë pushimi,me të kthyer në kurbet hapet tema e bisedës që vazhdon për njëmbëdhjetë muaj.
-A i ke caktuar pushimet për sivjet?Këto si dhe ku i kalove më shumë?
Me çka do të udhëtosh?
Me aeroplan.Nuk maltretohna rrugës dhe nuk hy më në shtrungë
-Të shumtën në dhe me familje.Ishte fenomenale.Tjetri:
-O veç për hava se nuk shkoj ndryshe.Biletat veç i kam prenotue.
-Me veturë rrezik nga bandit e lidhura me polici.Problem kur ndalesh për bezin dhe për tualet.Të lëshohen si qentë.
Njëjtë sin ë rrugët publike të Shqipërisë.
Dënimet rrugës,edhe pa sebep.
Dhe ai në kufi,si nënçmim e grabitje!
Në Durrës isha vetëm sa për të marrë një ibrig ujë deti.Nuk bënte puna.Restorante e gjelltore sa të duesh,por kualiteti-askund.
Edhe nëpër Kosovë,në disa restorane e gjelltore publike,çmimi është ngritur,enkas për mërgimtarët,ndërsa kualiteti është ulur.Servojnë mish të ngrirë e shkrirë nga disa herë.
Akciza po ajo,vetëm fjalët ishin tjera.
Vjelja në kufi,në emër të një hamam sigurimit,si më parë.
Mua kjo çështja e kufirit dhe gjobitja për makinën,ma përkujton shtrungën ku delet,nuk kanë shtek tjetër,pos drejt aty dhe i nënshtohen mjeljes.
Mbane gojën e mos gënjeni se keni siguruar kushte të mira për mërgimtarët!
Keni siguruar kushte për t`i mjelur.
Brenda këtyre dy muajve,ekstra keni ngritur çmimet edhe nëpër të gjitha shitoret e gjelltoret,bile edhe taksitë.
Sa vepra të krijuesve nga diaspora i keni nda për botim dhe a keni botuar ndonjë?
Mërgimtarët,jo që janë më patriotë se tjerët,por malli për Atdheun u aka përforcuar këte ndjenjë.
Edhe pëkundër nënçmimeve e haraçit doganorë;mërgimtarët e kanë mallin e dashurinë ndaj Atdheut.
Prandaj s`ka kush që i shkul nga dashuria për Atdheun,magjja e të cilit janë.
E dij se ju gëzon ardhja e mergimtarëve,por ky gëzim,vetëm për aspektin ekonomik.
Pastaj! Theni qofën!!!
