Gruaja kishte dikë me të cilin shihej për një kohë, kështuqë isha i detyruar ta vërtetoja mos ndoshta fëmija ishte i tij. Duhet të pranoj faktin se ky makth më ka munduar gjatë kohë pasi edhe vajza nuk është që ngjason shumë në mua, deklaroi mashkulli i dëshpëruar.
Shkova të testoja nëse ishte vallë vajza e imja. Nuk e di përse, por duhej patjetër ta kontrolloja këtë. Gruaja ime dhe unë kemi qenë së bashku për shtatë vite martesë. Vajza jonë është shtatë vjeçe. Nuk kisha asnjë dyshim se më ka mashtruar gjatë martesës, por nuk jam i sigurt nëse e ka bërë këtë më parë.
Ajo kishte dikë me të cilin shkonte për një kohë, prandaj edhe u detyrova ta vërtetoja këtë dyshim. Duhet të pranoj faktin se ky dyshim më ka munduar që një kohë të gjatë, sepse edhe vajza nuk më ngjan shumë mua. Rezultatet e testit erdhën një ditë më parë dhe u vërtetua se vajza nuk ishte e imja. Nuk e di se çfarë të bëj tani. Ndjehem i hutuar dhe tërësisht i çmendur. Nëse do ia thoja gruas këtë, kjo do të ndante përfundimisht. Në qoftëse nuk ia them, kjo nënkupton se ia kam falur tradhëtinë, dhe asesi nuk mund ta bëj këtë.
E kam dashur shumë deri në këtë moment. As vajzën “e tyre” nuk e dua më. Kam humbur plotësisht ndjenjat për ta. Jetova prej vitesh një gënjeshtër se vajza është e imja, por që realisht nuk është. Gjatë gjithë jetës sime kam punuar për fëmijën e dikujt tjetër. E kam finansuar, e kam dërguar në kopësht të fëmijëve si dhe shetitje në qytet. Ky është një tmerr i vërtetë. Aq shumë dua që kjo mos të jetë e vërtetë. Sa shumë dua që ajo sërish të jetë vajza ime, por që realisht nuk është. Gjithnjë kam dashur të kem fëmijën tim, por tani gjithçka u rrënua dhe u përmbys në jetën time. Tani më ka mbetur vetëm zemërimi, i urrej të gjithë ata që janë të përfshirë në këtë tradhti, madje edhe vajzën time e cila nuk është e vetëdijshme për rastin në fjalë. Nuk di si ta zgjidh këtë problem. Kam nevojë për ndihmë…
