Julian Borger, njëri nga gazetarët më të respektuar britanikë, redaktor i të përditshmes Guardian dhe fitues i çmimit Pulitzer, së fundmi ka nxjerrë në shitje librin e titulluar “The Butcher’s Trail”, që flet për hetimet dhe kërkimet intensive që janë bërë për kriminelët e luftës në ish-Jugosllavi.
Në librin për të cilin thotë se e ka shkruar për vite qysh në kohën kur ishte korrespondent i luftës në vitet e 90-ta në Ballkan, Borger sjellë detaje të panjohura deri më sot në lidhje me “gjuetinë” e Ratko Mlladiqit, Radovan Karaxhiqit, Ante Gotovinës, por edhe për punën e agjentëve amerikanë dhe britanikë në Beograd, Banja Llukë, Zagreb dhe Sarajevë.
Ai së fundmi ka botuar një artikull interesant rreth historisë së kriminelit, kasapit të Balkkanit, Sllobodan Millosheviqit dhe fluturimit të tij me helikopter për në Hagë, detaje këto të nxjerra nga libri i tij!
Më poshtë mund të lexoni momentet më interesante:
Pas negociatave të gjata, ish-presidenti Sllobodan Millosheviq, më 28 qershor të vitit 2001 e gjeti veten në një furgon i shoqëruar nga një Mercedes.
Rreth orës 19:00, kishte arritur në Banjica, ku e kanë pritur tre helikopterë, por edhe Kevin Curtis, hetues i Tribunalit ndërkombëtar. Aty ishte edhe ministri i ri i brendshëm, Dushan Mihajlloviq, i cili insistonte të dinte se sa kohë u nevojitet që Millosheviqi të largohet nga vendi i tij. Por përgjigja e Curtis ishte shumë e shkurtë dhe e qartë - 20 minuta.
Mihajlloviqit i është dukur shumë gjatë. Por, Curtis insistonte që atij gjithsesi t’i lexohen të drejtat si i arrestuar. Ky duhet të jetë një arrestim i drejtë, ka deklaruar ai derisa dikush u kujtua se kryetari Vojisllav Koshtunica, nuk është në dijeni për atë se çfarë është duke ndodhur.
Kurtis kishte dalë për ta pritur Millosheviqin. Por është interesant fakti se si i akuzuari i Hagës, kishte filluar të tallet duke thënë, “Ju lumtë. Tani mund t’i paguani këta njerëz”, duke aluduar në rojet e burgut. Pikërisht në atë ditë me lindjen e diellit, Curtis ia lexoi të drejtat dhe akuzën.
Ish-presidenti e luante njëfarë loje të vet: e ndërpreu përkthyesin duke i kërkuar një cigare, dhe duke e pyetur se ku kishte mësuar të flet aq mirë gjuhën angleze. Pastaj, rrugës për në helikopter, u ndalua sërish.
“A e dini se sot është ‘Vidovdani” o serbë”, tha ai. Dhe kështu më pas filloi të flasë anglisht.
“A po të pëlqen kjo punë që po e bën”, e kishte pyetur Curtis-in. “Çfarë bën në kohën e lirë, kur nuk arreston njerëz të pafajshëm si unë?”
Dhe për herë të fundit ia lëshoi një shikim Beogradit derisa fluturonin me helikopter mbi lumin Sava, dhe kështu sërish kërkoi edhe një cigare. Por Curtis i kishte thënë se nuk lejohet pirja e duhanit, ndërsa Millosheviqi kishte bërë me gisht në drejtim të shpuzores në helikopter.
“Unë edhe ashtu jam pronar i kësaj fluturakeje”, ka thënë ai.
Millosheviq i kishte pyetur se ku janë duke shkuar, dhe kur dëgjoi se rruga fillimisht po e dërgon në Bosnje në Tuzla, ai e përsëriti duke thënë me përbuzje “Bosnje”, thuajse nuk ishte një destinacion i denjë për udhëtimin e tij.
Dhe kështu në Tuzla në kampin “Eagle”, po e priste lejtnanti Andy Milan, komandant i njësisë “Delta Force”.
Fillimisht një ushtar e fotografoi, dhe pastaj Millosheviqi fillojë të bisedojë me të për atë se si fotografia është një profesion i mirë, dhe se cilat janë këndet më të mira për të fotografuar dhe se si duhet përdorur objektivët.
Dhe më në fund, arrin aeroplani BAE 146, i njësisë ajrore mbretërore, i njëjti aeroplan që kishte transportuar trupin e Princeshës Diana për në Britani pas vdekjes së saj në Paris në vitin 1997.
Aterrimi në aeroportin Eindhoven, në afërsi të kufirit holandez-belg, nuk është përcjellë me shkrepje të fotografive.
Aty ishte vetëm një fotoreporter nga Haga, por që i cili kishte harruar ta fus filmin brenda aparatit. Kështu që historia nuk do të mund ta mbajë në mend një moment të tillë.
