Pavarësisht nga vendimi i gjykatës, mbetet zbërthimi në pikëpamjen e publikut për incidentin e Kumanovës më 9 dhe 10 maj të 2015-ës.
Për disa, Kumanova ishte një rast i qartë i sulmit terrorist; për të tjerët, autorët ishin thjesht kukulla në duart e elitave më të fuqishme që i mashtronin ata për të bërë atë që bënë. Sipas një narrative ekstreme nacionaliste, që vjen kryesisht nga Kosova dhe mbështetur nga grupe të margjinalizuara në Maqedoni dhe Shqipëri, të pandehurit janë heronj kombëtarë që luftojnë për çlirimin e shqiptarëve etnikë në Kumanovë.
Profili profesional i personave të armatosur të Kumanovës është mjaft i larmishëm. Shumë prej tyre janë veteranë të luftës nga lufta e Kosovës dhe para incidentit, siç janë raportuar nga mediat maqedonase, ata ishin të punësuar nga kompani private apo institucione shtetërore si oficerë policie, operatorë të pajisjeve të rënda, gazetarë, fotografë, psikologë dhe avokatë. Disa prej tyre ishin të papunë. Sipas të njëjtit burim, profilet e tyre arsimore janë njësoj të ndryshme, duke filluar nga arsimi fillor dhe i mesëm deri në atë universitar.
Duke u përpjekur për të shpjeguar motivet pas incidentit, disa media vendase shkuan përtej stereotipit të “pluhurit të Ballkanit”. Narrativa të ndryshme vazhdojnë të qarkullojnë: gjatë gjykimit, asnjë nga të pandehurit nuk dha një motiv bindës, duke përforcuar më tej pasigurinë në opinionin publik.
Në seancën e fundit në fund të shtatorit, avokatët e të pandehurve, në deklaratat e tyre përfundimtare, këmbëngulën që provat kundër klientëve të tyre të ishin të pamjaftueshme dhe rrethanore dhe për këtë arsye ata duhet të lirohen. Nga ana tjetër, dëshmitë e të pandehurit ishin të paqëndrueshme. Disa prej tyre pranuan të merrnin pjesë në përleshjet e armatosura, ndërsa të tjerë pohonin se ata erdhën vetëm në Maqedoni për të nxitur zbatimin e mëtejshëm të marrëveshjes kornizë të Ohrit (OFA) dhe për të mbajtur një konferencë shtypi mbi këtë temë. Ata mohuan të sulmonin policinë, duke këmbëngulur se po mbrojteshin vetëm dhe se ishin viktima të një strukture të motivuar politikisht.
