Dorëzohu! Të kemi shtrirë përtokë
Me librin tënd të nemur ende në duar.
Vëllimet të kanë rënë përsipri mbi kokë
Fletët mos ua ha tinëz librave, o Poet!
Unë jam Ujk i uritur. Bishë mali
Ushqimin e mirë ma bluan truri.
E ju jeni qenë që e ndiqni egërsirën
Librin se jap, është gjahu im. Ushqimi.
Të kapëm, o Poet! E kemi Ditën
E di. Ehu, po Unë e kam Natën...
(Shpejt shuaje atë zjarr)
Poet, shuaje atë zjarr të ndezur në libër
Po digjen të gjitha: Fushat e malet.
Liqeni u ndez flakë. Deti. Dhe, oqeani
Qielli ka rrezik të ndizet. Dielli e Hëna.
Ndizuni! Digjuni, piquni lakuriqë nate!
Unë jam Poet. Jo një, do ndezi tre zjarre...
(Unë po shkoj për ujë e ti dil jep kushtrimin)
Dhoma është e djegur. Shkrum e hi
E ku të gjej ujë lumi në këtë Ferr.
Ujë sillni, ujë! Po digjet Shtëpia
Zjarr. Çatisë i del një tym i zi.
Mallkim hyjnor. Bimë të egra te pragu
Unë po shkoj për ujë. E ti jep kushtrimin...
