Qyteti im plis-bardhë,
qënga mesjeta, a antika,
i shpërlarë nga tre lumenjë të bardhë
e i përlarë nga rreze të ngrohëta dielli,
i pasur e rrethuar me pyje, male, kodra, kodrina;
përroje, procka, xehe-minerarina,
që përmbajnë plumb, ar e margaritar,
prore edhe sot e mot-mot,
me hile e pa hile,
të ndanë, shiten e coptuanë !
Ti mbete pre e huaj!
pre katilësh uzurpuesë e pushtuesë!
pre lakmitarësh hileqarë, kameleonë kuazi-shqiptarë!
Qyteti im plis-bardhë,
me gra e burra shtat-hedhurë,
të shëndoshë e të gjatë,
të bardhë e të bukurë, për lakmi!
skofiarë, zemër-gjërë e "menqurakë!",
që kurrë s' punuat per vehtën tuaj,
por, për të mirën e tjetërkuj(t)!
të dhelpërakëve, dinakëve, sahan-lëpirësëve...
që t'rjepën e dhunuan,
t'plaqkitën e helmuan...!
Fatkeqësishtë u bëtë:
mashë romaku e bizanti;
kukulla osmani e serbijani;
dorë e zgjatur e turrli krimineli e hajni...!
bile, kush deshti: i pari e i mbramti
të gjithë e një nga një:
monarkistë e demokratë,
vezir, aga, spahi e pasha;
komunista, leninista, e nacista…
të ndrydhën e shtrydhën!
dikush me çekan e lopatë guri,
dikush me kazëm e qerre druri,
po këta serbët me lodera e bulduzera
shterrën edhe nëntokën në zgafella...
na helmuan: tokën, ujin e ajrin
me plumb, arsen, zink, merkur, kadmium...
na arestuan, burgosën minatorët,
na i helmuan nxënësit, studentët e profesortë!
na vranë, gjymtuan, dhunuan e debuan...
vetëm përse jemi e ishim plis-bardhë:
Ilir, arbrorë, dardan, shqipetarë!
që nuk e duam vëllai-vëllaun...,
por e duam të huajn, dhe bashkëpunëtorët tradhëtarë!