Me dy dhjetor të vitit dyzet e katër
Në fshatin Cercë u lind një djalë,
Në fshatin Cercë u lind një trim
E pagëzuan me emrin Ibrahim.
U rrit djali pa babë - jetim
Kur mësoi që babanë ia kishin fra shkijet,
Plot me lot iu mbushën sytë.
Ah Serbi moj shtrigë e keqe
Në Kosovë s’të ka mbetë vend tjetër.
Në Kosovë kurrë ma s’ke me sundue,
Kthejë shputat thembrat kah i ke prue,
Se këto fjalë ai nuk harroi,
Për liri dhe demokraci të Kosovës
Deri në vdekje ai punoi.
Më njëmijë e nëntëqind e tetëdhjetë e nëntë
Lidhjen Demokratike e formon,
E formoi Lidhjen Demokratike
Për t’ju dalë zot trojeve të Dardanisë Antike.
Më njëmijë e nëntë qind e nëntëdhjetë
Ngjarje e madhe s’harrohët përjetë,
Në Amerikë Rugova ka shkue
Në Shtëpi të Bardhë me Klintonin u takue.
Në Shtëpi të Bardhë tue bisedue
Me këto fjalë Billit ai ju drejtue,
Mik i përjetshëm je për mue,
Me na ndihmue prej shkjaut me u çlirue.
Rugovë hiç dert mo ski
Shko në Kosovë ti!
Shkoni ju shpalleni Republikën
Se aty e keni Amerikën!
Sa me gëzim këto fjalë i ndëgjoi
Ju duk gjatë në Kosovë me ardhë,
Me delegatë të Kuvendit bashkëpunoi
Me dy korrik njëmijë e nëntëdhjetë,
Në pikë të ditës në ora dymbëdhjetë
E shpallin Kosovën Republikë përjetë,
Republikë u shpall Kosova
President i parë u zgjodh dr. Rugova.
Se premtimin e dhënë e realizoi,
Me njëmijë nëntëqind e nëntëdhjetë e nëntë,
Në krye të NATO-s, Serbinë e bombardoi,
Dhe në bashkëpunim me Ushtrinë Çlirimtare,
E hoqëm Kosovën nga kthetrat serbosllave.
Me njëzet e një janar dymijë e gjashtë
U dridh toka në të katër anët,
Në të katër anët u dridhë toka
Ka ndërrue jetë President Rugova.
.
Shumë liderë erdhën nga e gjithë bota
Për t’i dhënë lamtumirën fundit dr.Rugovës;
Ai do të jetojë me vepra sa të jetë jeta
Me pietet e kujton Zenun Zeqa
