Përçudi: Sot, më shpallni të çmendur:
“Armik të shqiptarisë. Dhe, Kur’anit”.
Faleminderit. Së paku, jo edhe të Biblës.
Nusja me pashterkë të kuqe e pati në dorë
Xhindet ende e hudhin majë lisave në Katund
Rrëzë Çukës. Dhe, në Vendlindje.
Pajtohem. Po, Nesër e keni vështirë, o “burra”
Me mua Poetin këmbëkryq të uleni në një sofër
Ballë për ballë me Gjenitë e Botës.
Prognozën të ma caktoni në Shtëpinë Publike.
Sëmundje trashëguese familjare: Gjaku…
(Shkupi)
Imzot, Shkupi historik i shqiptarëve antik
Jo, s’ka mëkate. Faj kanë dudumët “kuqezi”,
“Shehitë”, që pinë gji tek Njerka si qengji
Matanë, t’i bien not Vardarit për Dje.
Edhe, mbyten në hurdhë shiu. Kënetë.
Megjithatë, Skënderbu i pavdekshëm kotet brigjeve
Rrëzë Kalasë Dardane. Pasmesnate
Zëra: O burra shqiptar, thërret Atdheu!
Ballë u bëri nëpër shekuj pushtuesve.
Mëkat, që ulem te këmbët e Olimbisë
Nuse pa koçi me fëmijë në gji e prehër.
Dexhalli mbi Urë, e kërkon për Nuse!
Luftë u kam shpallur shtambave me verë
Përinat të Rrufjanit, e Njerkës azgane.
Buçat, pjellin kopila, na i lënë pas porte
Bythekrye dehen me çaj rusi në Bit –Pazar.
Valle heqin me Dexhallin, bien “shehitë”.
Matanë Urës Gurit, Aleksandri Maqedonisë
I ka hipur kalit. Shpatën e ka në dorë për luftë.
Filipi Maqedonisë, grushtin si xhaxhi Enver:
Ndalë, këtu është kufiri shqiptaro - shqiptar!
Para Kishës Shën Dhimitri, bëhet luftë fetare:
Mitropolitë Beogradi, kryqin e Biblën në dorë
Shejtanarapët, nateditë e shurdhojnë qiellin
Besimtarët, e harruan Zotin, lartë mes reve.
Skënderbeu në Shkup, moti i ka hipur Kalit
Shpatën në brez për paqe: Ndaluni, o burra!
Car Dushani, sot nuk rrëzohet me çekiç druri.
Po, me tokmak vathe. Bythekrye, në Vardar.
“Komandantët” pa ushtarë i kemi në xhami
Dehen me çaj rusi në çajtore, deri në “sabah”.
Natën mbajnë “Ramazan”
E ditën e kalojnë në gjumë:
Me tespihe kuqezi e ilahi e “vrasin” Shejtanin...
(Vulë në ballë)
Skëndrebeu im, herët po më del gjumi
Dexhalli merr nuse me koçi, në Shkup!
Valle heq nën Rrap, ma tremb poezinë
Miken me dy shtamba verë nën hije
Nuse, ma përcjellë pas shtatë maleve.
Përmidis Shkupit i bie me trumbeta e valle
Tri ditë para Përmbytjes Madhe (Kiametit)
“Sehirxhive” ua vë nga një vulë në ballë…
(Xhadia)
Xhadi, oj Kurvë! Bijë Kurve, në Shkup
Lëmën na e mbushe plot me kopila!
Gjumi, si nuk të mori për “pushtet” argati
Gji pi me kusi, te pragu i Derës madhe.
Ditënatë duke u përkundur në djep druri
Vëllai - vëllanë ta vrasë natën në gjumë.
Xhadi, oj Kurvë! Bijë Kurve, në Shkup
Burrë, si nuk u gjetë për ty deri më sot?!
“Nagantin” nxjerrë nga brezi, në shtrat
E të të palojë kulaç në Livadh.
Nusen e Dexhallit ta zbresë nga koçia…
(Qepja e Atdheut nga struke
në Gunë të Zezë)
Imzot, më vrisni mes dy shtambave me verë
Guxim, më japin për Liri, në prehërin e Mikes Di.
Gji kreshnikësh mes maleve. Fuqi për luftë
Përmes Çarshisë me dy “kashikara” raki rrushi
Në çantë mbi tavolinë. Përkarshi Skënderbeut.
Jo, si dikur Isë Boletini në Londër me dy kobure
Plumbat, e të cilit ishin patriotik: dum - dum.
Zogkeqin e ndjek, mu si dikur im Atë me pushkë
Pasmesnate, kur na këndon vdekje mbi Çati:
Bir, kënga e tij ndjellë kob, ndiqeni me armë
Matanë maleve të Çelëvjollcës, në errësirë!
Arma ime, është sot: Pena në brez me dy tyta
Rrapin marr nën sjetull, e dal kaçakë malit!
Gëlasa politike para kamerave televizive
Dudumët na i hedhin për të ardhë në pushtet!
Luftë në Bit-Pazar nuk bëhet me gota çai rusi
E, as me këmbët dhe trutë nateditë në legen.
Vera, kur rrjedhë lumë në Baba-Tomor. Drini
Lumëbardhë e i Zi, maleve arnojnë Atdheun:
Strukes ia qepin mëngët. Gunë për Dimër
Zogkeqi me gëlasa, ende na këndon mbi Çati.
Imzot, e pi gjakun e Isu Krishtit (Azreti Isait)?!
Lotët e Shën Mërisë Virgjër (Azreti Fatimes)
Punemadhe. Nesër, do ta shuaj zjarrin e Ferrit…
(Njerka krihet para pasqyrës
e Shkupi digjet)
Vite e vite i prita nën Rrap dudumët
Mes dy shtambave me verë.
Dhe, Mikes Di kokë më kokë.
Vapë. Nën hije, në Bit – Pazar
Shqiptarët të dalin në protesta për Liri:
Jo me flamuj turko – arab
Po, me flamurin kuqezi shqiptar.
Grupe – grupe përpara Qeverisë:
Ne, nuk e duam këtë Njerkë
Që vretë. Rrasë në burg “terroristë”.
E duam Mëmëdheun. Dhe, Atdheun!
Vërtetë, sot më vjen keq si Poet
Shqiptarët nuk dinë çka duan Nesër:
“Vëllazërim-bashkim”. Shqipëri Etnike
Apo, xhami?! Robërinë shekullore.
Dudumë, dilni në protesta “paqësore”
Dhe, puthni Njerkën në të dyja faqet!
Ndoshta e shpëtoni “vëllazërim-bashkimin”.
Njerkën e rrejshme të Dudumit Melez
Që, nateditë me trumbeta përdridhet në Shkup:
Këmbën me miell, na rrëfen si Nënë Shqiptare...
(Arsye)
Dallimi mes Nënës sime dhe Gruas besnike
Që, të dyja vinin nga familje hoxhallarësh.
Nëna: nga doktorë teologjie, studentë në Kajro
E, Gruaja nga shkolla e Asdrenit, në Bukuresht.
Dallimi: Nëna e bëri Babain “musliman”
Rrëzë Çukës, në Katund.
Gruaja, mua shkrimtar në mes të Shkupit.
Përkarshi minareve të xhamive
Sikur të isha turk ”ehamdurila”, në Stamboll.
Edhe pse, Nëna shpesh ma përsëriste:
E sheh Babain tënd: Dje, ishte bektashi
Sot, është bërë haxhi, shkon e lutet në xhami?!
Bir, unë kur erdha nuse në këtë Shtëpi
Babai yt, pushkën e mbante varë mbi kokë.
“Nagantin” me gjithë fishekë nën jastëk..
Natën, thashë t’i bëj zë: ta çoj për “syfyr”:
E rroku mauzerrin përgjumshëm. Tymeflakë
I shkrepi të gjithë fishekët. Përpak, më vrau në çardak.
Mezi u ngrita mes tymit e flakës më këmbë
E mjera, unë! Arsye: ia kisha prishur gjumin…
(Zonja vdekje pas porte)
Mjaftë më erdhe, na trokite te porta
Rend e parend: me kosë në dorë!
Nuse nuk kemi, as djem për varre
Zonjën Lindje e presim në Dasmën e Madhe.
Shtatë male larg, marrim Nuse.
Krushqit i kemi shkri, i prinë Koçisë:
“Hajdeni bini Djemtë e Shalës
Përmes Sarjeve të Pashës!..”
Frikë nuk të kemi pasur, Dje
Nuk të kemi, as sot.
Mesiguri, edhe Nesër.
Gra e burra kemi vetëm për male
E shumë pak për fusha. Varre.
Nuk është lehtë, babai t’i përcjellë fëmijët
Po, fëmijët babain në mesin e varreve.
Prandaj, kosën sot fshihe pas porte!...
(Zonjën Vdekje do ta marr
për Grua)
Gjumë ende s’ka. Unë jam i çmendur
Ndodhë, një ditë Vdekjen do ta marr për grua.
Shtëpinë ta mbush me fëmijë. Atdheun
Dhe, të flej rehat. Nesër, të ngrej dolli.
Edhe, për Miken. Edhe, Cucën Boheme
Vërtetë, ju ishit gra të bukura. Azgane.
Vetëm, edhe Zonja Vdekje: është Grua e bukur…
(Rrapi Nesër do të lulëzojë
prej Rrufesë)
Patjetër, Nesër Rrapi do lulëzojë prej Rrufesë
Arsye: shiu do të bie me shtamba.
Natyra do të egërsohet. Hakmerret
Bërllokun ia kemi lënë te pragu i derës.
Qielli do të bombardojë me breshër
Çatitë t’i lajë nga bërlloku shekullor.
Hedhurinat të na i kthejë prapë në Vatër.
Rrëzë Çukës, të rritet bari mbi varre.
Nesër, do të zgjohen të vdekurit nga varret
Shkaku, se: Sot na mbytën të gjallët…
